ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satigur prsaadi ||

ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਇੱਕ ਹੈ ਅਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ।

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਰਾਮਕਲੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥

रामकली की वार महला ३ ॥

Raamakalee kee vaar mahalaa 3 ||

ਰਾਗ ਰਾਮਕਲੀ ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਜੀ ਦੀ ਬਾਣੀ 'ਵਾਰ' ।

रामकली की वार महला ३ ॥

Vaar Of Raamkalee, Third Mehl,

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਜੋਧੈ ਵੀਰੈ ਪੂਰਬਾਣੀ ਕੀ ਧੁਨੀ ॥

जोधै वीरै पूरबाणी की धुनी ॥

Jodhai veerai poorabaa(nn)ee kee dhunee ||

ਇਸ ਵਾਰ ਦੀਆਂ ਪਉੜੀਆਂ ਉਸੇ ਸੁਰ (ਧੁਨਿ) ਤੇ ਗਾਣੀਆਂ ਹਨ ਜਿਸ ਸੁਰ ਤੇ ਜੋਧੇ ਤੇ ਵੀਰੇ ਦੀ ਵਾਰ ਦੀਆਂ ਪਉੜੀਆਂ ਗਾਵੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ ।

जोधै वीरै पूरबाणी की धुनी ॥

To Be Sung To The Tune Of 'Jodha And Veera Poorbaanee':

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

श्लोक महला ३॥

Shalok, Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਹਜੈ ਦਾ ਖੇਤੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਏ ਭਾਉ ॥

सतिगुरु सहजै दा खेतु है जिस नो लाए भाउ ॥

Satiguru sahajai daa khetu hai jis no laae bhaau ||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਅਡੋਲਤਾ ਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਖੇਤ ਹੈ, (ਪ੍ਰਭੂ) ਜਿਸ ਨੂੰ (ਇਸ ਅਡੋਲਤਾ ਦੇ ਖੇਤ ਗੁਰੂ ਨਾਲ) ਪਿਆਰ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ,

सतगुरु सुख एवं शान्ति का खेत है, प्रभु जिसका प्रेम गुरु से लगा देता है,

The True Guru is the field of intuitive wisdom. One who is inspired to love Him,

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਨਾਉ ਬੀਜੇ ਨਾਉ ਉਗਵੈ ਨਾਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥

नाउ बीजे नाउ उगवै नामे रहै समाइ ॥

Naau beeje naau ugavai naame rahai samaai ||

(ਉਹ ਭੀ "ਸਹਜੈ ਦਾ ਖੇਤੁ" ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਉਹ ਉਸ ਖੇਤ ਵਿਚ) ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਬੀਜਦਾ ਹੈ (ਓਥੇ) ਨਾਮ ਉੱਗਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਨਾਮ ਵਿਚ ਹੀ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।

वह नाम ही बोता है, उसका बोया हुआ नाम ही पैदा होता है और फिर वह नाम में ही विलीन रहता है।

Plants the seed of the Name there. The Name sprouts up, and he remains absorbed in the Name.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਹਉਮੈ ਏਹੋ ਬੀਜੁ ਹੈ ਸਹਸਾ ਗਇਆ ਵਿਲਾਇ ॥

हउमै एहो बीजु है सहसा गइआ विलाइ ॥

Haumai eho beeju hai sahasaa gaiaa vilaai ||

ਇਹ ਜੋ (ਸਂਹਸਿਆਂ ਦਾ) ਮੂਲ ਹਉਮੈ ਹੈ (ਇਹ ਹਉਮੈ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਸੋ ਇਸ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ) "ਸਹਸਾ" (ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ) ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

जीव का अहम् ही उसके जन्म-मरण का बीज है, पर नाम बोने से उसका जन्म-मरण का भय दूर हो गया है।

But this egotism is the seed of skepticism; it has been uprooted.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਨਾ ਕਿਛੁ ਬੀਜੇ ਨ ਉਗਵੈ ਜੋ ਬਖਸੇ ਸੋ ਖਾਇ ॥

ना किछु बीजे न उगवै जो बखसे सो खाइ ॥

Naa kichhu beeje na ugavai jo bakhase so khaai ||

ਨਾਹ ਉਹ ਕੋਈ ਐਸਾ ਬੀਜ ਬੀਜਦਾ ਹੈ ਨਾਹ (ਓਥੇ 'ਸਹਸਾ') ਉੱਗਦਾ ਹੈ । ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਦਾ ਫਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ।

वह नाम के बिना न कुछ अन्य बोता है और न कुछ पैदा होता है। अब वह वही कुछ खाता है, जो परमात्मा देता है।

It is not planted there, and it does not sprout; whatever God grants us, we eat.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਅੰਭੈ ਸੇਤੀ ਅੰਭੁ ਰਲਿਆ ਬਹੁੜਿ ਨ ਨਿਕਸਿਆ ਜਾਇ ॥

अ्मभै सेती अ्मभु रलिआ बहुड़ि न निकसिआ जाइ ॥

Ambbhai setee ambbhu raliaa bahu(rr)i na nikasiaa jaai ||

(ਨਾਮ ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ, ਨਾਮ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ) । ਜਿਵੇਂ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਪਾਣੀ ਰਲ ਜਾਏ ਤਾਂ ਮੁੜ (ਉਹ ਪਾਣੀ) ਵੱਖ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ,

गुरुमुख जल में जल की तरह मिला परमेश्वर से दुबारा अलग नहीं होता।

When water mixes with water, it cannot be separated again.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਲਤੁ ਹੈ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਆਇ ॥

नानक गुरमुखि चलतु है वेखहु लोका आइ ॥

Naanak guramukhi chalatu hai vekhahu lokaa aai ||

ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਹਾਲਤ ਹੈ ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਤੁਰਦਾ ਹੈ । ਹੇ ਲੋਕੋ! (ਬੇਸ਼ੱਕ) ਆ ਕੇ ਵੇਖ ਲਵੋ (ਪਰਖ ਲਵੋ) ।

नानक कहते हैं कि है लोगो ! आकर देख लो,

O Nanak, the Gurmukh is wonderful; come, people, and see!

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਲੋਕੁ ਕਿ ਵੇਖੈ ਬਪੁੜਾ ਜਿਸ ਨੋ ਸੋਝੀ ਨਾਹਿ ॥

लोकु कि वेखै बपुड़ा जिस नो सोझी नाहि ॥

Loku ki vekhai bapu(rr)aa jis no sojhee naahi ||

ਪਰ ਵਿਚਾਰਾ ਜਗਤ ਕੀਹ ਵੇਖੇ? ਇਸ ਨੂੰ ਤਾਂ (ਇਹ ਪਰਖਣ ਦੀ) ਸਮਝ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ;

गुरुमुख की यही जीवन लीला है किन्तु ये लोग बेचारे क्या देखें, जिन्हें इस बात की कोई सूझ ही नहीं है।

But what can the poor people see? They do not understand.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਜਿਸੁ ਵੇਖਾਲੇ ਸੋ ਵੇਖੈ ਜਿਸੁ ਵਸਿਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧॥

जिसु वेखाले सो वेखै जिसु वसिआ मन माहि ॥१॥

Jisu vekhaale so vekhai jisu vasiaa man maahi ||1||

(ਇਹ ਗੱਲ) ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਵੇਖ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਵੇਖਣ ਦੀ ਜਾਚ ਸਿਖਾਏ, ਜਿਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਆ ਵੱਸੇ ॥੧॥

जिसके मन में भगवान बस गया है, वही देखता है, जिसे वह स्वयं दिखाता है॥ १॥

He alone sees, whom the Lord causes to see; the Lord comes to dwell in his mind. ||1||

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

महला ३॥

Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਮਨਮੁਖੁ ਦੁਖ ਕਾ ਖੇਤੁ ਹੈ ਦੁਖੁ ਬੀਜੇ ਦੁਖੁ ਖਾਇ ॥

मनमुखु दुख का खेतु है दुखु बीजे दुखु खाइ ॥

Manamukhu dukh kaa khetu hai dukhu beeje dukhu khaai ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਦਾ ਹੈ ਉਹ (ਸਮਝੋ) ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਪੈਲੀ ਹੈ (ਜਿਸ ਵਿਚ) ਉਹ ਦੁੱਖ ਬੀਜਦਾ ਹੈ ਤੇ ਦੁੱਖ (ਹੀ ਫਲ ਵੱਢ ਕੇ) ਖਾਂਦਾ ਹੈ ।

स्वेच्छाचारी जीव दुख का खेत है, वह दुख बोता है और दुख ही भोगता है।

The self-willed manmukh is the field of sorrow and suffering. He plains sorrow, and eats sorrow.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਜੰਮੈ ਦੁਖਿ ਮਰੈ ਹਉਮੈ ਕਰਤ ਵਿਹਾਇ ॥

दुख विचि जमै दुखि मरै हउमै करत विहाइ ॥

Dukh vichi jammai dukhi marai haumai karat vihaai ||

ਮਨਮੁਖ ਦੁੱਖ ਵਿਚ ਜੰਮਦਾ ਹੈ, ਦੁੱਖ ਵਿਚ ਮਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ "ਮੈਂ; ਮੈਂ" ਕਰਦਿਆਂ ਗੁਜ਼ਰਦੀ ਹੈ ।

वह दुख में जन्म लेता है, दुख में ही प्राण त्याग देता है, उसकी पूरी जिंदगी अहंकार करते ही व्यतीत हो जाती है।

In sorrow he is born, and in sorrow he dies. Acting in egotism, his life passes away.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥

आवणु जाणु न सुझई अंधा अंधु कमाइ ॥

Aava(nn)u jaa(nn)u na sujhaee anddhaa anddhu kamaai ||

ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਕਿ ਮੈਂ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ, ਉਹ ਅੰਨ੍ਹਾ ਜਹਾਲਤ ਦਾ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

उसे जन्म-मरण की कोई सूझ नहीं, वह ज्ञानहीन होने के कारण ज्ञानहीन कर्म ही करता है।

He does not understand the coming and going of reincarnation; the blind man acts in blindness.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸੈ ਨ ਜਾਣਈ ਦਿਤੇ ਕਉ ਲਪਟਾਇ ॥

जो देवै तिसै न जाणई दिते कउ लपटाइ ॥

Jo devai tisai na jaa(nn)aee dite kau lapataai ||

ਮਨਮੁਖ ਉਸ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਛਾਣਦਾ ਜੋ (ਦਾਤਾਂ) ਦੇਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨੂੰ ਜੱਫਾ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ।

जो परमेश्वर उसे जीवन के सुख देता है, उसे वह जानता ही नहीं अपितु उसकी दी हुई चीजों में ही लिपटा रहता है।

He does not know the One who gives, but he is attached to what is given.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੨॥

नानक पूरबि लिखिआ कमावणा अवरु न करणा जाइ ॥२॥

Naanak poorabi likhiaa kamaava(nn)aa avaru na kara(nn)aa jaai ||2||

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਮਨਮੁਖ ਕਰੇ ਭੀ ਕੀਹ?) ਪਿਛਲੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਜੋ (ਸੰਸਕਾਰ ਮਨ ਉਤੇ) ਉੱਕਰਿਆ ਪਿਆ ਹੈ (ਉਸੇ ਦੇ ਅਸਰ ਹੇਠ ਮਨੁੱਖ) ਕਰਮ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਉਹਨਾਂ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਲਾਂਭੇ) ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ॥੨॥

हे नानक ! जो पूर्व ही मनुष्य की किस्मत में लिखा होता है, वही उसे करना पड़ता है और किस्मत के बिना अन्य कुछ भी नहीं किया जा सकता ॥ २॥

O Nanak, he acts according to his pre-ordained destiny. He cannot do anything else. ||2||

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

महला ३॥

Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਸੋਇ ॥

सतिगुरि मिलिऐ सदा सुखु जिस नो आपे मेले सोइ ॥

Satiguri miliai sadaa sukhu jis no aape mele soi ||

ਜੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲ ਪਏ ਤਾਂ ਸਦਾ ਲਈ ਸੁਖ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਪਰ ਗੁਰੂ ਮਿਲਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਹੈ) ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਮਿਲਾਏ ।

जिस व्यक्ति को ईश्वर (गुरु से) मिला देता है, वह सतगुरु से मिलकर सदा ही सुख प्राप्त करता है।

Meeting the True Guru, everlasting peace is obtained. He Himself leads us to meet Him.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਸੁਖੈ ਏਹੁ ਬਿਬੇਕੁ ਹੈ ਅੰਤਰੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥

सुखै एहु बिबेकु है अंतरु निरमलु होइ ॥

Sukhai ehu bibeku hai anttaru niramalu hoi ||

(ਫਿਰ) ਉਸ ਸੁਖ ਦੀ ਪਛਾਣ ਇਹ ਹੈ ਕਿ (ਮਨੁੱਖ ਦਾ) ਅੰਦਰਲਾ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

यह विवेक ही सुरध का कारण है, जिससे मन निर्मल हो जाता है।

This is the true meaning of peace, that one becomes immaculate within oneself.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਅਗਿਆਨ ਕਾ ਭ੍ਰਮੁ ਕਟੀਐ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

अगिआन का भ्रमु कटीऐ गिआनु परापति होइ ॥

Agiaan kaa bhrmu kateeai giaanu paraapati hoi ||

ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਲੋਂ ਬੇ-ਸਮਝੀ ਦੀ ਭੁੱਲ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੂਝ ਹਾਸਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ।

उसके अज्ञान का भ्रम निवृत्त हो जाता है और ज्ञान प्राप्त हो जाता है।

The doubt of ignorance is eradicated, and spiritual wisdom is obtained.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਨਾਨਕ ਏਕੋ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਇ ॥੩॥

नानक एको नदरी आइआ जह देखा तह सोइ ॥३॥

Naanak eko nadaree aaiaa jah dekhaa tah soi ||3||

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਹਰ ਥਾਂ) ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਹੀ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਧਰ ਵੇਖੀਏ ਓਧਰ ਉਹੀ ਪ੍ਰਭੂ (ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ) ॥੩॥

हे नानक ! उस मनुष्य को हर तरफ एक परमेश्वर ही नजर आया है, वह जिधर भी देखता है, उधर ही वह मौजूद है॥ ३॥

Nanak comes to gaze upon the One Lord alone; wherever he looks, there He is. ||3||

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी॥

Pauree:

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਸਚੈ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ਬੈਸਣ ਕਉ ਜਾਂਈ ॥

सचै तखतु रचाइआ बैसण कउ जांई ॥

Sachai takhatu rachaaiaa baisa(nn) kau jaanee ||

ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਇਹ (ਜਗਤ-ਰੂਪ) ਤਖ਼ਤ ਆਪਣੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਥਾਂ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ।

सच्चे परमेश्वर ने यह जगत् रूपी सिंहासन अपने बैठने के लिए स्थान बनाया है।

The True Lord created His throne, upon which He sits.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਈ ॥

सभु किछु आपे आपि है गुर सबदि सुणाई ॥

Sabhu kichhu aape aapi hai gur sabadi su(nn)aaee ||

(ਇਸ ਜਗਤ ਵਿਚ) ਹਰੇਕ ਚੀਜ਼ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਹੀ ਸਰੂਪ ਹੈ-ਇਹ ਗੱਲ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨੇ ਦੱਸੀ ਹੈ ।

वह स्वयं ही सब कुछ करने वाला है, यह बात गुरु के शब्द ने सुनाई है।

He Himself is everything; this is what the Word of the Guru's Shabad says.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਕਰਿ ਮਹਲ ਸਰਾਈ ॥

आपे कुदरति साजीअनु करि महल सराई ॥

Aape kudarati saajeeanu kari mahal saraaee ||

ਇਹ ਸਾਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਉਸ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, (ਕੁਦਰਤਿ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰੁੱਖ ਬਿਰਖ ਆਦਿਕ, ਮਾਨੋ, ਰਹਿਣ ਲਈ ਉਸ ਨੇ) ਮਹਲ ਮਾੜੀਆਂ ਬਣਾਏ ਹਨ ।

उसने स्वयं ही अपनी कुदरत बनाई है और बहुत सारे महल एवं सराय बनाई है।

Through His almighty creative power, He created and fashioned the mansions and hotels.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੁਇ ਚਾਨਣੇ ਪੂਰੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥

चंदु सूरजु दुइ चानणे पूरी बणत बणाई ॥

Chanddu sooraju dui chaana(nn)e pooree ba(nn)at ba(nn)aaee ||

ਇਹਨਾਂ ਮਹਲ ਮਾੜੀਆਂ (ਵਿਚ) ਚੰਦ ਤੇ ਸੂਰਜ ਦੋਵੇਂ (ਮਾਨੋ ਉਸ ਦੇ ਜਗਾਏ ਹੋਏ) ਦੀਵੇ ਹਨ । (ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਕੁਦਰਤਿ ਦੀ ਸਾਰੀ) ਬਣਤਰ ਮੁਕੰਮਲ ਬਣਾਈ ਹੋਈ ਹੈ ।

उसने दुनिया में आलोक करने के लिए चाँद एवं सूर्य रूपी दो दीपक बनाकर पूरी रचना बनाई है।

He made the two lamps, the sun and the moon; He formed the perfect form.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਆਪਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਧਿਆਈ ॥੧॥

आपे वेखै सुणे आपि गुर सबदि धिआई ॥१॥

Aape vekhai su(nn)e aapi gur sabadi dhiaaee ||1||

(ਇਸ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ) ਆਪ ਹੀ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਆਪ ਹੀ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਹੈ; ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਧਿਆਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ॥੧॥

वह स्वयं ही सब देखता एवं सुनता है और गुरु के शब्द द्वारा ही उसका ध्यान किया जाता है॥ १॥

He Himself sees, and He Himself hears; meditate on the Word of the Guru's Shabad. ||1||

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਤੂ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

वाहु वाहु सचे पातिसाह तू सची नाई ॥१॥ रहाउ ॥

Vaahu vaahu sache paatisaah too sachee naaee ||1|| rahaau ||

ਹੇ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹ! ਤੂੰ ਅਸਚਰਜ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਅਸਚਰਜ ਹੈਂ । ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

वाह सच्चे पातशाह ! वाह वाह !! तू प्रशंसनीय है, तेरा नाम शाश्वत है॥ १॥ रहाउ॥

Waaho! Waaho! Hail, hail, O True King! True is Your Name. ||1|| Pause ||

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਸਲੋਕੁ ॥

सलोकु ॥

Saloku ||

श्लोक ॥

Shalok:

Bhagat Kabir ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਕਬੀਰ ਮਹਿਦੀ ਕਰਿ ਕੈ ਘਾਲਿਆ ਆਪੁ ਪੀਸਾਇ ਪੀਸਾਇ ॥

कबीर महिदी करि कै घालिआ आपु पीसाइ पीसाइ ॥

Kabeer mahidee kari kai ghaaliaa aapu peesaai peesaai ||

ਹੇ ਕਬੀਰ! ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਹਿਦੀ ਬਣਾ ਕੇ (ਭਾਵ, ਮਹਿਦੀ ਵਾਂਗ) ਪੀਹ ਪੀਹ ਕੇ ਘਾਲ ਕਮਾਈ,

कबीर जी कहते हैं कि हे मेरे मालिक ! मैंने स्वयं को पीस-पीस कर मेहंदी बनाकर रखा हुआ है,

Kabeer, I have ground myself into henna paste.

Bhagat Kabir ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਤੈ ਸਹ ਬਾਤ ਨ ਪੁਛੀਆ ਕਬਹੂ ਨ ਲਾਈ ਪਾਇ ॥੧॥

तै सह बात न पुछीआ कबहू न लाई पाइ ॥१॥

Tai sah baat na puchheeaa kabahoo na laaee paai ||1||

(ਪਰ) ਹੇ ਪਤੀ (ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਵਾਤ ਹੀ ਨਾਹ ਪੁੱਛੀ (ਭਾਵ, ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਸਾਰ ਹੀ ਨਾ ਲਈ) ਤੇ ਤੂੰ ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੈਰੀਂ ਨਾਹ ਲਾਇਆ ॥੧॥

पर तूने कभी मेरी बात नहीं पूछी और न ही तूने इस मेहंदी को अपने चरणों से लगाया है ॥ १॥

O my Husband Lord, You took no notice of me; You never applied me to Your feet. ||1||

Bhagat Kabir ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਮਃ ੩ ॥

मः ३ ॥

M:h 3 ||

महला ३॥

Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਨਾਨਕ ਮਹਿਦੀ ਕਰਿ ਕੈ ਰਖਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

नानक महिदी करि कै रखिआ सो सहु नदरि करेइ ॥

Naanak mahidee kari kai rakhiaa so sahu nadari karei ||

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਅਸਾਨੂੰ) ਮਹਿਦੀ ਬਣਾਇਆ ਭੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਖਸਮ (ਪ੍ਰਭੂ) ਮੇਹਰ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਕਰਦਾ ਹੈ,

नानक कहते हैं कि मैंने खुद को मेहंदी बनाकर रखा हुआ है ताकि मालिक मुझ पर अपनी कृपा-दृष्टि करे।

O Nanak, my Husband Lord keeps me like henna paste; He blesses me with His Glance of Grace.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਆਪੇ ਪੀਸੈ ਆਪੇ ਘਸੈ ਆਪੇ ਹੀ ਲਾਇ ਲਏਇ ॥

आपे पीसै आपे घसै आपे ही लाइ लएइ ॥

Aape peesai aape ghasai aape hee laai laei ||

ਉਹ ਆਪ ਹੀ (ਮਹਿਦੀ ਨੂੰ) ਪੀਂਹਦਾ ਹੈ, ਆਪ ਹੀ (ਮਹਿਦੀ ਨੂੰ) ਰਗੜਦਾ ਹੈ, ਆਪ ਹੀ (ਆਪਣੀ ਪੈਰੀਂ) ਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਬੰਦਗੀ ਦੀ ਘਾਲ-ਕਮਾਈ ਵਿਚ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਆਪ ਹੀ ਲਾਂਦਾ ਹੈ) ।

वह स्वयं ही मेहंदी को पीसता है, स्वयं ही इसे घीसता है और स्वयं ही चरणों से लगा लेता है।

He Himself grinds me, and He Himself rubs me; He Himself applies me to His feet.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਇਹੁ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਖਸਮ ਕਾ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੨॥

इहु पिरम पिआला खसम का जै भावै तै देइ ॥२॥

Ihu piram piaalaa khasam kaa jai bhaavai tai dei ||2||

ਇਹ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਪਿਆਲਾ ਖਸਮ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਆਪਣੀ (ਵਸਤੁ) ਹੈ, ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ॥੨॥

यह प्रेम का प्याला मालिक-प्रभु का अपना है, जिसे वह चाहता है, उसे ही यह पीने के लिए देता है॥ २ ॥

This is the cup of love of my Lord and Master; He gives it as He chooses. ||2||

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी॥

Pauree:

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਵੇਕੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈਅਨੁ ਸਭ ਹੁਕਮਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ਸਮਾਹੀ ॥

वेकी स्रिसटि उपाईअनु सभ हुकमि आवै जाइ समाही ॥

Vekee srisati upaaeeanu sabh hukami aavai jaai samaahee ||

ਉਸ (ਪ੍ਰਭੂ) ਨੇ ਰੰਗਾ-ਰੰਗ ਦੀ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਜੀਵ ਉਸ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਜੰਮਦੇ ਤੇ ਸਮਾ ਜਾਂਦੇ ਹਨ;

परमेश्वर ने अनेक प्रकार की सृष्टि उत्पन्न की है, उसके हुक्म से जीव जन्मते एवं मरते हैं और (सृष्टि का प्रलय होने पर) सत्य में ही विलीन हो जाते हैं।

You created the world with its variety; by the Hukam of Your Command, it comes, goes, and merges again in You.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਆਪੇ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸਦਾ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥

आपे वेखि विगसदा दूजा को नाही ॥

Aape vekhi vigasadaa doojaa ko naahee ||

ਪ੍ਰਭੂ ਹੀ (ਆਪਣੀ ਰਚਨਾ ਨੂੰ) ਵੇਖ ਕੇ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਕੋਈ ਸ਼ਰੀਕ ਨਹੀਂ ।

हे परमेश्वर ! तू स्वयं ही अपनी सृष्टि को देखकर प्रसन्न होता है और तेरे जैसा अन्य कोई नहीं।

You Yourself see, and blossom forth; there is no one else at all.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਹੀ ॥

जिउ भावै तिउ रखु तू गुर सबदि बुझाही ॥

Jiu bhaavai tiu rakhu too gur sabadi bujhaahee ||

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਜਿਵੇਂ ਤੈਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ ਤਿਵੇਂ (ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ) ਰੱਖ, ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ) ਮੱਤ ਦੇਂਦਾ ਹੈਂ ।

जैसे तुझे मंजूर होता है, वैसे ही तू जीवों को रखता है और गुरु के शब्द द्वारा ही तू ज्ञान प्रदान करता है।

As it pleases You, You keep me. Through the Word of the Guru's Shabad, I understand You.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਸਭਨਾ ਤੇਰਾ ਜੋਰੁ ਹੈ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਹੀ ॥

सभना तेरा जोरु है जिउ भावै तिवै चलाही ॥

Sabhanaa teraa joru hai jiu bhaavai tivai chalaahee ||

ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਆਸਰਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਤੈਨੂੰ ਭਾਵੇਂ ਤਿਵੇਂ (ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ) ਤੂੰ ਤੋਰਦਾ ਹੈਂ ।

सब जीवों पर तेरा ही बल चलता है, जैसे तुझे उपयुक्त लगता है, वैसे ही तू चलाता है।

You are the strength of all. As it pleases You, You lead us on.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਤੁਧੁ ਜੇਵਡ ਮੈ ਨਾਹਿ ਕੋ ਕਿਸੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈ ॥੨॥

तुधु जेवड मै नाहि को किसु आखि सुणाई ॥२॥

Tudhu jevad mai naahi ko kisu aakhi su(nn)aaee ||2||

ਮੈਨੂੰ, (ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੇਰੇ ਜੇਡਾ ਕੋਈ ਦਿੱਸਦਾ ਨਹੀਂ; ਕਿਸ ਦੀ ਬਾਬਤ ਆਖ ਕੇ ਦੱਸਾਂ (ਕਿ ਉਹ ਤੇਰੇ ਜੇਡਾ ਹੈ)? ॥੨॥

मुझे तेरे जैसा महान् अन्य कोई नजर नहीं आता, मैं यह बात किंसे कहकर सुनाऊँ ?॥ २ ॥

There is no other as great as You; unto whom should I speak and talk? ||2||

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

सलोकु मः ३ ॥

Saloku M: 3 ||

श्लोक महला ३॥

Shalok, Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947

ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਫਿਰੀ ਫਾਵੀ ਹੋਈ ਭਾਲਿ ॥

भरमि भुलाई सभु जगु फिरी फावी होई भालि ॥

Bharami bhulaaee sabhu jagu phiree phaavee hoee bhaali ||

ਭੁਲੇਖੇ ਵਿਚ ਭੁੱਲੀ ਹੋਈ ਮੈਂ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਵਾਸਤੇ) ਸਾਰਾ ਜਗਤ ਭਵੀਂ ਤੇ ਢੂੰਢ ਢੂੰਢ ਕੇ ਖਪ ਗਈ,

हे सखी ! भ्रम में पड़कर भूली हुई मैं सारे जगत् में घूमती रही हूँ और अपने प्रिय-प्रभु को ढूंढती हुई बावली हो गई हूँ।

Deluded by doubt, I wandered over the whole world. Searching, I became frustrated.

Guru Amardas ji / Raag Ramkali / Ramkali ki vaar (M: 3) / Guru Granth Sahib ji - Ang 947