ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਗੁਰਸਿਖੀ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥

तिसु अगै पिछै ढोई नाही गुरसिखी मनि वीचारिआ ॥

Tisu agai pichhai dhoee naahee gurasikhee mani veechaariaa ||

ਉਸ ਨੂੰ ਨਾ ਇਸ ਲੋਕ ਵਿਚ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਕਿਤੇ ਭੀ ਆਸਰਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ-ਸਭ ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਮਨ ਵਿਚ ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤੀ ਹੈ ।

गुरु के सिक्खों ने अपने हृदय में विचार कर लिया है कि उसे लोक-परलोक में सहारा नहीं मिलता है।

He shall find no shelter, here or hereafter; the GurSikhs have realized this in their minds.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮਿਲੇ ਸੇਈ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰਿਆ ॥

सतिगुरू नो मिले सेई जन उबरे जिन हिरदै नामु समारिआ ॥

Satiguroo no mile seee jan ubare jin hiradai naamu samaariaa ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਜਾ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਉਹ (ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ਤੋਂ) ਬਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਨਾਮ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦੇ ਹਨ ।

जो मनुष्य सतिगुरु से जाकर मिलते हैं और अपने हृदय में नाम का चिंतन करते हैं, वे भवसागर से पार हो जाते हैं।

That humble being who meets the True Guru is saved; he cherishes the Naam, the Name of the Lord, in his heart.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਗੁਰਸਿਖ ਪੁਤਹਹੁ ਹਰਿ ਜਪਿਅਹੁ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥੨॥

जन नानक के गुरसिख पुतहहु हरि जपिअहु हरि निसतारिआ ॥२॥

Jan naanak ke gurasikh putahahu hari japiahu hari nisataariaa ||2||

(ਇਸ ਲਈ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ) ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਦੇ ਸਿੱਖ ਪੁੱਤਰੋ! ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪੋ, (ਕਿਉਂਕਿ) ਪ੍ਰਭੂ (ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ) ਪਾਰ ਉਤਾਰਦਾ ਹੈ ॥੨॥

नानक के गुरसिक्ख पुत्रो ! ईश्वर का नाम जपो (क्योंकि) ईश्वर भवसागर से पार करवा देता है॥ २ ॥

Servant Nanak says: O GurSikhs, O my sons, meditate on the Lord; only the Lord shall save you. ||2||

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਮਹਲਾ ੩ ॥

महला ३ ॥

Mahalaa 3 ||

महला ३॥

Third Mehl:

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਹਉਮੈ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਦੁਰਮਤਿ ਬਿਖਿਆ ਬਿਕਾਰ ॥

हउमै जगतु भुलाइआ दुरमति बिखिआ बिकार ॥

Haumai jagatu bhulaaiaa duramati bikhiaa bikaar ||

ਹਉਮੈ ਨੇ ਜਗਤ ਨੂੰ ਕੁਰਾਹੇ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਖੋਟੀ ਮਤਿ ਤੇ ਮਾਇਆ ਵਿਚ (ਫਸ ਕੇ) ਵਿਕਾਰ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

अहंकार ने सारी दुनिया को भटकाया हुआ है, इसलिए दुनिया दुर्मति के कारण विषय-विकारों में फॅसती है।

Egotism has led the world astray, along with evil-mindedness and the poison of corruption.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਨਦਰਿ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅੰਧਿਆਰ ॥

सतिगुरु मिलै त नदरि होइ मनमुख अंध अंधिआर ॥

Satiguru milai ta nadari hoi manamukh anddh anddhiaar ||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਉਸ ਤੇ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਦੀ) ਨਜ਼ਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਮਨ ਦੇ ਮੁਰੀਦ ਮਨੁੱਖ ਨਦਾਰ ਅੰਨ੍ਹੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ।

जिस मनुष्य को गुरु मिलता है, उस पर भगवान की कृपा-दृष्टि होती है, अन्यथा स्वेच्छाचारी मनुष्य के लिए अज्ञान रूपी अँधेरा ही बना रहता है।

Meeting with the True Guru, we are blessed by the Lord's Glance of Grace, while the self-willed manmukh gropes around in the darkness.

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਜਿਸ ਨੋ ਸਬਦਿ ਲਾਏ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥

नानक आपे मेलि लए जिस नो सबदि लाए पिआरु ॥३॥

Naanak aape meli lae jis no sabadi laae piaaru ||3||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਹਰੀ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪਿਆਰ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਲਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਹਰੀ ਆਪ ਹੀ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੩॥

हे नानक ! प्रभु जिस मनुष्य का प्रेम ‘शब्द' में लगाता है, उसे वह स्वयं ही अपने साथ मिला लेता है॥ ३॥

O Nanak, the Lord absorbs into Himself those whom He inspires to love the Word of His Shabad. ||3||

Guru Amardas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी॥

Pauree:

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰੁ ਭਿਜੈ ॥

सचु सचे की सिफति सलाह है सो करे जिसु अंदरु भिजै ॥

Sachu sache kee siphati salaah hai so kare jisu anddaru bhijai ||

ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ (ਕੀਤੀ ਹੋਈ) ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਹੈ; (ਇਹ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ) ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਹਿਰਦਾ (ਭੀ) (ਸਿਫ਼ਤਿ ਵਿਚ) ਭਿੱਜਾ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ ।

सत्यस्वरूप प्रभु की गुणस्तुति सदैव स्थिर रहने वाली है, (यह गुणस्तुति) वही मनुष्य कर सकता है, जिसका हृदय भी प्रशंसा में भीगा हुआ हो।

True are the Praises and the Glories of the True One; he alone speaks them, whose mind is softened within.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਜਿਨੀ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਕਾ ਕੰਧੁ ਨ ਕਬਹੂ ਛਿਜੈ ॥

जिनी इक मनि इकु अराधिआ तिन का कंधु न कबहू छिजै ॥

Jinee ik mani iku araadhiaa tin kaa kanddhu na kabahoo chhijai ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਏਕਾਗਰ-ਚਿੱਤ ਹੋ ਕੇ ਇਕ ਹਰੀ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕਦੀ ਛਿੱਜਦਾ ਨਹੀਂ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਖਚਿਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ) ।

जो मनुष्य एकाग्रचित होकर एक ईश्वर का स्मरण करते हैं, उनका शरीर कभी क्षीण नहीं होता।

Those who worship the One Lord with single-minded devotion - their bodies shall never perish.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਧਨੁ ਧਨੁ ਪੁਰਖ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨ ਸਚੁ ਰਸਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਜੈ ॥

धनु धनु पुरख साबासि है जिन सचु रसना अम्रितु पिजै ॥

Dhanu dhanu purakh saabaasi hai jin sachu rasanaa ammmritu pijai ||

ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਧੰਨ ਹਨ, ਸ਼ਾਬਾਸ਼ੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜੋ ਜੀਭ ਨਾਲ ਸੱਚਾ ਨਾਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀਂਦੇ ਹਨ ।

वह पुरुष धन्य -धन्य एवं उपमायोग्य हैं, जिनकी रसना सत्यनाम के अमृत को चखती है।

Blessed, blessed and acclaimed is that person, who tastes with his tongue the Ambrosial Nectar of the True Name.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਮਨਿ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਲਿਜੈ ॥

सचु सचा जिन मनि भावदा से मनि सची दरगह लिजै ॥

Sachu sachaa jin mani bhaavadaa se mani sachee daragah lijai ||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਸੱਚਾ ਹਰੀ ਸਚਮੁਚ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸੱਚੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਸਤਕਾਰੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।

जिनके ह्रदय में सत्यस्वरूप परमात्मा सचमुच प्रिय लगता है, वे सत्य के दरबार में सम्मानित होते हैं।

One whose mind is pleased with the Truest of the True is accepted in the True Court.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਜਨਮੁ ਸਚਿਆਰੀਆ ਮੁਖ ਉਜਲ ਸਚੁ ਕਰਿਜੈ ॥੨੦॥

धनु धंनु जनमु सचिआरीआ मुख उजल सचु करिजै ॥२०॥

Dhanu dhannu janamu sachiaareeaa mukh ujal sachu karijai ||20||

ਸੱਚ ਦੇ ਵਪਾਰੀਆਂ ਦਾ ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਸਫਲਾ ਹੈ (ਕਿਉਂਕਿ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ) ਉਹ ਸੁਰਖ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥੨੦॥

सत्यवादियों का जन्म धन्य है जिनके चेहरे को सत्य उज्ज्वल कर देता है॥ २० ॥

Blessed, blessed is the birth of those true beings; the True Lord brightens their faces. ||20||

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

सलोक मः ४ ॥

Salok M: 4 ||

श्लोक महला ४॥

Shalok, Fourth Mehl:

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਾਕਤ ਜਾਇ ਨਿਵਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਕੂੜਿ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥

साकत जाइ निवहि गुर आगै मनि खोटे कूड़ि कूड़िआरे ॥

Saakat jaai nivahi gur aagai mani khote koo(rr)i koo(rr)iaare ||

ਜੇ ਸਾਕਤ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਜਾ ਭੀ ਨਿਊਣ, (ਤਾਂ ਭੀ) ਉਹ ਮਨੋਂ ਖੋਟੇ (ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ) ਤੇ ਖੋਟੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੂੜ ਦੇ ਹੀ ਵਪਾਰੀ ਬਣੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ।

यदि शाक्त इन्सान गुरु के समक्ष जाकर झुक भी जाए तो भी वह मन में खोट होने के कारण झुठ का व्यापारी बना रहता है।

The faithless cynics go and bow before the Guru, but their minds are corrupt and false, totally false.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਜਾ ਗੁਰੁ ਕਹੈ ਉਠਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਬਹਿ ਜਾਹਿ ਘੁਸਰਿ ਬਗੁਲਾਰੇ ॥

जा गुरु कहै उठहु मेरे भाई बहि जाहि घुसरि बगुलारे ॥

Jaa guru kahai uthahu mere bhaaee bahi jaahi ghusari bagulaare ||

ਜਦੋਂ ਸਤਿਗੁਰੂ (ਸਭ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ) ਆਖਦਾ ਹੈ-'ਹੇ ਮੇਰੇ ਭਰਾਵੋ, ਸੁਚੇਤ ਹੋਵੋ!' (ਤਾਂ ਇਹ ਸਾਕਤ ਭੀ) ਬਗਲਿਆਂ ਵਾਂਗ (ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ) ਰਲ ਕੇ ਬਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।

जब गुरु जी कहते है - 'हे मेरे भाइओ, सावधान हो जाओ। फिर यह शाक्त भी बगुलों के समान मिलकर बैठ जाते हैं।

When the Guru says, ""Rise up, my Siblings of Destiny"", they sit down, crowded in like cranes.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਗੁਰਸਿਖਾ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਰਤੈ ਚੁਣਿ ਕਢੇ ਲਧੋਵਾਰੇ ॥

गुरसिखा अंदरि सतिगुरु वरतै चुणि कढे लधोवारे ॥

Gurasikhaa anddari satiguru varatai chu(nn)i kadhe ladhovaare ||

(ਪਰ ਸਾਕਤਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਕੂੜ ਵੱਸਦਾ ਹੈ) ਤੇ ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸਤਿਗੁਰੂ ਵੱਸਦਾ ਹੈ, (ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ ਰਲ ਕੇ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਭੀ ਸਾਕਤ) ਲਾਧ ਦੇ ਵੇਲੇ ਚੁਣ ਕੇ ਕੱਢੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।

गुरसिक्खों के मन में सतिगुरु बसता है, इसलिए सिक्खों में मिलकर बैठे हुए भी शाक्त जांच-पड़ताल के समय चुनकर निकाल दिए जाते हैं।

The True Guru prevails among His GurSikhs; they pick out and expel the wanderers.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਓਇ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਬਹਿ ਮੁਹੁ ਛਪਾਇਨਿ ਨ ਰਲਨੀ ਖੋਟੇਆਰੇ ॥

ओइ अगै पिछै बहि मुहु छपाइनि न रलनी खोटेआरे ॥

Oi agai pichhai bahi muhu chhapaaini na ralanee khoteaare ||

ਉਹ ਅਗਾਂਹ ਪਿਛਾਂਹ ਹੋ ਕੇ ਮੂੰਹ ਤਾਂ ਬਥੇਰਾ ਲੁਕਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਕੂੜ ਦੇ ਵਪਾਰੀ (ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ) ਰਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ।

वे आगे-पीछे होकर मुँह तो बहुत छिपाते हैं, लेकिन झूठ के व्यापारी सत्संगत में मिल नहीं सकते।

Sitting here and there, they hide their faces; being counterfeit, they cannot mix with the genuine.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਓਨਾ ਦਾ ਭਖੁ ਸੁ ਓਥੈ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ਕੂੜੁ ਲਹਨਿ ਭੇਡਾਰੇ ॥

ओना दा भखु सु ओथै नाही जाइ कूड़ु लहनि भेडारे ॥

Onaa daa bhakhu su othai naahee jaai koo(rr)u lahani bhedaare ||

ਸਾਕਤਾਂ ਦਾ ਖਾਣਾ ਓਥੇ (ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਦੇ ਸੰਗ ਵਿਚ) ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, (ਇਸ ਵਾਸਤੇ) ਭੇਡਾਂ ਵਾਂਗ (ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਥਾਂ) ਜਾ ਕੇ ਕੂੜ ਨੂੰ ਲੱਭਦੇ ਹਨ ।

शाक्त लोगों का भोजन वहाँ (गुरमुखों के साथ में) नहीं होता, (इसलिए) भेड़ों के समान (किसी अन्य स्थान पर) जाकर झूठ को प्राप्त करते हैं।

There is no food for them there; the false go into the filth like sheep.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਜੇ ਸਾਕਤੁ ਨਰੁ ਖਾਵਾਈਐ ਲੋਚੀਐ ਬਿਖੁ ਕਢੈ ਮੁਖਿ ਉਗਲਾਰੇ ॥

जे साकतु नरु खावाईऐ लोचीऐ बिखु कढै मुखि उगलारे ॥

Je saakatu naru khaavaaeeai locheeai bikhu kadhai mukhi ugalaare ||

ਜੇ ਸਾਕਤ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ (ਨਾਮ-ਰੂਪ) ਚੰਗਾ ਪਦਾਰਥ ਖਵਾਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਭੀ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਭੀ ਉਹ ਮੂੰਹੋਂ (ਨਿੰਦਾ-ਰੂਪ) ਵਿਹੁ ਹੀ ਉਗਲ ਕੇ ਕੱਢਦਾ ਹੈ ।

यदि शाक्त मनुष्य को (नाम-रूपी) भला पदार्थ खिलाने की इच्छा भी करें तो भी वह मुंह से (निन्दा रूपी) विष ही उगलकर निकालता है।

If you try to feed the faithless cynic, he will spit out poison from his mouth.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਹਰਿ ਸਾਕਤ ਸੇਤੀ ਸੰਗੁ ਨ ਕਰੀਅਹੁ ਓਇ ਮਾਰੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥

हरि साकत सेती संगु न करीअहु ओइ मारे सिरजणहारे ॥

Hari saakat setee sanggu na kareeahu oi maare siraja(nn)ahaare ||

(ਹੇ ਸੰਤ ਜਨੋਂ!) ਰੱਬ ਤੋਂ ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਨਾਲ ਸਾਥ ਨਾ ਕਰਿਓ, (ਕਿਉਂਕਿ) ਸਿਰਜਨਹਾਰ ਨੇ ਆਪ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ (ਨਾਮ ਵਲੋਂ) ਮੁਰਦਾ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ।

"(हे संतजनों !) शाक्त के साथ संगति मत करो, क्योंकि जगत् के रचयिता ने स्वयं उन्हें मृत कर दिया है,

O Lord, let me not be in the company of the faithless cynic, who is cursed by the Creator Lord.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਜਿਸ ਕਾ ਇਹੁ ਖੇਲੁ ਸੋਈ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰੇ ॥੧॥

जिस का इहु खेलु सोई करि वेखै जन नानक नामु समारे ॥१॥

Jis kaa ihu khelu soee kari vekhai jan naanak naamu samaare ||1||

(ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਰਾਹ ਤੇ ਲਿਆਉਣਾ ਕਿਸੇ ਜੀਵ ਦੇ ਵੱਸ ਨਹੀਂ), ਜਿਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਇਹ ਖੇਲ ਹੈ ਉਹ ਆਪ ਇਸ ਖੇਲ ਨੂੰ ਰਚ ਕੇ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਹੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ! ਤੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਸੰਭਾਲ ॥੧॥

जिस ईश्वर का यह खेल है, वह स्वयं इस खेल को रचकर देख रहा है। हे नानक ! तुम ईश्वर का नाम-सिमरन करते रहो ॥ १ ॥

This drama belongs to the Lord; He performs it, and He watches over it. Servant Nanak cherishes the Naam, the Name of the Lord. ||1||

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਮਃ ੪ ॥

मः ४ ॥

M:h 4 ||

महला ४॥

Fourth Mehl:

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ॥

सतिगुरु पुरखु अगमु है जिसु अंदरि हरि उरि धारिआ ॥

Satiguru purakhu agammu hai jisu anddari hari uri dhaariaa ||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਅਗੰਮ ਪੁਰਖ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਰੋਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ।

महापुरुष सतिगुरु अगम्य है, जिसने अपने हृदय में भगवान को धारण किया हुआ है।

The True Guru the Primal Being is inaccessible; He has enshrined the Lord's Name within His heart.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਜਿਸੁ ਵਲਿ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਆ ॥

सतिगुरू नो अपड़ि कोइ न सकई जिसु वलि सिरजणहारिआ ॥

Satiguroo no apa(rr)i koi na sakaee jisu vali siraja(nn)ahaariaa ||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਿਰਜਨਹਾਰ ਉਸ ਦੇ ਵੱਲ ਹੈ ।

सतिगुरु की समानता कोई नहीं कर सकता, क्योंकि परमात्मा उसके पक्ष में है।

No one can equal the True Guru; the Creator Lord is on His side.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਖੜਗੁ ਸੰਜੋਉ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹੈ ਜਿਤੁ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਵਿਡਾਰਿਆ ॥

सतिगुरू का खड़गु संजोउ हरि भगति है जितु कालु कंटकु मारि विडारिआ ॥

Satiguroo kaa kha(rr)agu sanjjou hari bhagati hai jitu kaalu kanttaku maari vidaariaa ||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਖੜਗ ਤੇ ਸੰਜੋਅ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਭਗਤੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲ (-ਰੂਪ) ਕੰਡੇ ਨੂੰ (ਭਾਵ, ਮੌਤ ਦੇ ਡਰ ਨੂੰ) ਮਾਰ ਕੇ ਪਰੇ ਸੁੱਟਿਆ ਹੈ ।

भगवान की भक्ति ही सतिगुरु का खड्ग और बख्तर है, जिससे उसने काल (रूपी) कंटक को मारकर दूर फॅक दिया है।

Devotional worship of the Lord is the sword and armor of the True Guru; He has killed and cast out Death, the torturer.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਰਖਣਹਾਰਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਪਿਛੈ ਹਰਿ ਸਭਿ ਉਬਾਰਿਆ ॥

सतिगुरू का रखणहारा हरि आपि है सतिगुरू कै पिछै हरि सभि उबारिआ ॥

Satiguroo kaa rakha(nn)ahaaraa hari aapi hai satiguroo kai pichhai hari sabhi ubaariaa ||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਰਾਖਾ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੈ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਪੂਰਨਿਆਂ ਤੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਭੀ ਪ੍ਰਭੂ ਬਚਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ।

ईश्वर स्वयं सतिगुरु का रखवाला है। जो सतिगुरु के पद्चिन्हों पर चलते हैं, प्रभु उन सबको आप ही बचा लेता है।

The Lord Himself is the Protector of the True Guru. The Lord saves all those who follow in the footsteps of the True Guru.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਜੋ ਮੰਦਾ ਚਿਤਵੈ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਸੋ ਆਪਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰੈ ਮਾਰਿਆ ॥

जो मंदा चितवै पूरे सतिगुरू का सो आपि उपावणहारै मारिआ ॥

Jo manddaa chitavai poore satiguroo kaa so aapi upaava(nn)ahaarai maariaa ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਬੁਰਾ ਲੋਚਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪ ਕਰਤਾਰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ।

जो मनुष्य पूर्ण सतिगुरु का बुरा सोचता है, उसे पैदा करने वाला प्रभु स्वयं ही नष्ट कर देता है।

One who thinks evil of the Perfect True Guru - the Creator Lord Himself destroys him.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਏਹ ਗਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਚੇ ਕੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਗਮੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥੨॥

एह गल होवै हरि दरगह सचे की जन नानक अगमु वीचारिआ ॥२॥

Eh gal hovai hari daragah sache kee jan naanak agamu veechaariaa ||2||

ਸੱਚੇ ਹਰੀ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਇਹ ਨਿਆਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਹੇ ਨਾਨਕ! ਅਗੰਮ ਹਰੀ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕੀਤਿਆਂ (ਇਹ ਸਮਝ ਪੈਂਦੀ ਹੈ) ॥੨॥

यह न्याय भगवान के दरबार में होता है। हे नानक ! अगम्य हरि का सिमरन करने से यह सूझ पैदा होती है॥ २॥

These words will be confirmed as true in the Court of the Lord; servant Nanak reveals this mystery. ||2||

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी ॥

Pauree:

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਚੁ ਸੁਤਿਆ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ਜਾ ਉਠੇ ਤਾ ਸਚੁ ਚਵੇ ॥

सचु सुतिआ जिनी अराधिआ जा उठे ता सचु चवे ॥

Sachu sutiaa jinee araadhiaa jaa uthe taa sachu chave ||

ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਭੀ ਸੱਚੇ ਹਰੀ ਨੂੰ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਭੀ ਉਸੇ ਦਾ ਨਾਮ ਉਚਾਰਦੇ ਹਨ ।

जो व्यक्ति सोते समय भी सत्य की आराधना करते हैं और उठते समय भी सत्य-नाम का जाप करते हैं।

Those who dwell upon the True Lord while asleep, utter the True Name when they are awake.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਜੁਗ ਮਹਿ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਰਵੇ ॥

से विरले जुग महि जाणीअहि जो गुरमुखि सचु रवे ॥

Se virale jug mahi jaa(nn)eeahi jo guramukhi sachu rave ||

ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਵਿਚ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਮਨੁੱਖ ਵਿਰਲੇ ਹੀ ਲੱਭਦੇ ਹਨ ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿ ਕੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੱਚੇ ਨਾਮ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ।

ऐसे व्यक्ति कलियुग में विरले ही मिलते हैं, जो गुरमुख सत्य नाम में मग्न रहते हैं।

How rare in the world are those Gurmukhs who dwell upon the True Lord.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਲਵੇ ॥

हउ बलिहारी तिन कउ जि अनदिनु सचु लवे ॥

Hau balihaaree tin kau ji anadinu sachu lave ||

ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ ਜੋ ਰੋਜ਼ (ਭਾਵ, ਹਰ ਵੇਲੇ) ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਉਚਾਰਦੇ ਹਨ ।

मैं उन पर तन-मन से न्योछावर हूँ जो रात-दिन सत्यनाम उच्चरित करते रहते हैं।

I am a sacrifice to those who chant the True Name, night and day.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਜਿਨ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਚਾ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਗਵੇ ॥

जिन मनि तनि सचा भावदा से सची दरगह गवे ॥

Jin mani tani sachaa bhaavadaa se sachee daragah gave ||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਮਨ ਵਿਚ ਤੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਸੱਚਾ ਪ੍ਰਭੂ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰੀ ਦੀ ਯਾਦ ਭੀ ਤੇ ਹਰੀ ਦੀ ਕਾਰ ਭੀ ਪਿਆਰੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ) ਉਹ ਸੱਚੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ ।

जिन लोगों के मन एवं तन में सत्य भला लगता है, वह सत्य के दरबार में पहुँच जाते हैं।

The True Lord is pleasing to their minds and bodies; they go to the Court of the True Lord.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਦਾ ਨਵੇ ॥੨੧॥

जनु नानकु बोलै सचु नामु सचु सचा सदा नवे ॥२१॥

Janu naanaku bolai sachu naamu sachu sachaa sadaa nave ||21||

ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਭੀ ਉਸ ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਉਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਹਰ ਵੇਲੇ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਣ ਵਾਲਾ ਹੈ) ॥੨੧॥

दास नानक भी सत्य नाम बोलता रहता है। वह सत्य प्रभु सदैव ही नवीन है॥ २१ ॥

Servant Nanak chants the True Name; truly, the True Lord is forever brand new. ||21||

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥

सलोकु मः ४ ॥

Saloku M: 4 ||

श्लोक महला ४ ॥

Shalok, Fourth Mehl:

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312

ਕਿਆ ਸਵਣਾ ਕਿਆ ਜਾਗਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥

किआ सवणा किआ जागणा गुरमुखि ते परवाणु ॥

Kiaa sava(nn)aa kiaa jaaga(nn)aa guramukhi te paravaa(nn)u ||

ਸੌਣਾ ਕੀਹ ਤੇ ਜਾਗਣਾ ਕੀਹ, ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਹਾਲਤਾਂ ਇਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਹਨ-

क्या सोना और क्या जागना ? गुरमुखों के लिए तो सब कुछ स्वीकार्य है।

Who is asleep, and who is awake? Those who are Gurmukh are approved.

Guru Ramdas ji / Raag Gauri / Gauri ki vaar (M: 4) / Guru Granth Sahib ji - Ang 312