ਸੋਭਾ ਸੁਰਤਿ ਸੁਹਾਵਣੀ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੨॥

सोभा सुरति सुहावणी जिनि हरि सेती चितु लाइआ ॥२॥

Sobhaa surati suhaava(nn)ee jini hari setee chitu laaiaa ||2||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਚਿੱਤ ਜੋੜਿਆ ਹੈ, (ਜਗਤ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ) ਸੋਭਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਸੋਹਣੀ ਸੂਝ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ॥੨॥

जिन्होंने प्रभु से अपना चित लगाया है, उनकी जगत् में बड़ी शोभा होती है एवं उनकी सुरति सुन्दर हो जाती है॥ २ ॥

Beautiful and sublime is the glory and the understanding of those who focus their consciousness on the Lord. ||2||

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੨ ॥

सलोकु मः २ ॥

Saloku M: 2 ||

श्लोक महला २॥

Shalok, Second Mehl:

Guru Angad Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਅਖੀ ਬਾਝਹੁ ਵੇਖਣਾ ਵਿਣੁ ਕੰਨਾ ਸੁਨਣਾ ॥

अखी बाझहु वेखणा विणु कंना सुनणा ॥

Akhee baajhahu vekha(nn)aa vi(nn)u kannaa suna(nn)aa ||

ਜੇ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਵੇਖੀਏ (ਭਾਵ, ਜੇ ਪਰਾਇਆ ਰੂਪ ਤੱਕਣ ਦੀ ਵਾਦੀ ਵਲੋਂ ਇਹਨਾਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਹਟਾ ਕੇ ਜਗਤ ਨੂੰ ਵੇਖੀਏ), ਕੰਨਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਸੁਣੀਏ (ਭਾਵ, ਜੇ ਨਿੰਦਾ ਸੁਣਨ ਦੀ ਵਾਦੀ ਹਟਾ ਕੇ ਇਹ ਕੰਨ ਵਰਤੀਏ),

नेत्रों के बिना देखना, कानों के बिना सुनना,

To see without eyes; to hear without ears;

Guru Angad Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਪੈਰਾ ਬਾਝਹੁ ਚਲਣਾ ਵਿਣੁ ਹਥਾ ਕਰਣਾ ॥

पैरा बाझहु चलणा विणु हथा करणा ॥

Pairaa baajhahu chala(nn)aa vi(nn)u hathaa kara(nn)aa ||

ਜੇ ਪੈਰਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਤੁਰੀਏ (ਭਾਵ, ਜੇ ਮੰਦੇ ਪਾਸੇ ਵਲ ਦੌੜਨ ਤੋਂ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਵਰਜ ਰੱਖੀਏ), ਜੇ ਹੱਥਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੰਮ ਕਰੀਏ (ਭਾਵ, ਜੇ ਪਰਾਇਆ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਨ ਵਲੋਂ ਰੋਕ ਕੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਵਰਤੀਏ),

पैरों के बिना चलना, हाथों के बिना कार्य करना और

To walk without feet; to work without hands;

Guru Angad Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਜੀਭੈ ਬਾਝਹੁ ਬੋਲਣਾ ਇਉ ਜੀਵਤ ਮਰਣਾ ॥

जीभै बाझहु बोलणा इउ जीवत मरणा ॥

Jeebhai baajhahu bola(nn)aa iu jeevat mara(nn)aa ||

ਜੇ ਜੀਭ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਬੋਲੀਏ, (ਭਾਵ ਜੇ ਨਿੰਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਵਾਦੀ ਹਟਾ ਕੇ ਜੀਭ ਤੋਂ ਬੋਲਣ ਦਾ ਕੰਮ ਲਈਏ), -ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਊਂਦਿਆਂ ਮਰੀਦਾ ਹੈ ।

जिव्हा के बिना वचन करना, इस तरह जीवित रहते हुए मृत रहना ।

To speak without a tongue-like this, one remains dead while yet alive.

Guru Angad Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿ ਕੈ ਤਉ ਖਸਮੈ ਮਿਲਣਾ ॥੧॥

नानक हुकमु पछाणि कै तउ खसमै मिलणा ॥१॥

Naanak hukamu pachhaa(nn)i kai tau khasamai mila(nn)aa ||1||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਖਸਮ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਹੁਕਮ ਪਛਾਣੀਏ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲੀਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਜੇ ਇਹ ਸਮਝ ਲਈਏ ਕਿ ਖਸਮ ਪ੍ਰਭੂ ਵਲੋਂ ਅੱਖਾਂ ਆਦਿਕ ਇੰਦ੍ਰਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਵਰਤਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਪਈਦਾ ਹੈ) ॥੧॥

हे नानक ! प्रभु का हुक्म पहचान कर प्राणी अपने पति-परमेश्वर को मिल सकता है॥ १॥(अर्थात् नेत्रों से नहीं सुरति द्वारा ईश्वर को देखना चाहिए और स्थूल कानों से नहीं अपितु श्रद्धा से प्रभु का यशोगान श्रवण करना चाहिए और हाथों के बिना मानसिक पूजा रूपी कर्म करना चाहिए, स्थूल जिव्हा के बिना प्रेम जिव्हा से उसका यश करना चाहिए।)

O Nanak, recognize the Hukam of the Lord's Command, and merge with your Lord and Master. ||1||

Guru Angad Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਮਃ ੨ ॥

मः २ ॥

M:h 2 ||

महला २॥

Second Mehl:

Guru Angad Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਦਿਸੈ ਸੁਣੀਐ ਜਾਣੀਐ ਸਾਉ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

दिसै सुणीऐ जाणीऐ साउ न पाइआ जाइ ॥

Disai su(nn)eeai jaa(nn)eeai saau na paaiaa jaai ||

(ਪਰਮਾਤਮਾ ਕੁਦਰਤਿ ਵਿਚ ਵੱਸਦਾ) ਦਿੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈ, (ਉਸ ਦੀ ਜੀਵਨ-ਰੌ ਸਾਰੀ ਰਚਨਾ ਵਿਚ) ਸੁਣੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, (ਉਸ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ) ਜਾਪ ਰਿਹਾ ਹੈ (ਕਿ ਉਹ ਕੁਦਰਤਿ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਫਿਰ ਭੀ ਉਸ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਦਾ) ਸੁਆਦ (ਜੀਵ ਨੂੰ) ਹਾਸਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ।

मनुष्य को अपने नेत्रों से भगवान सर्वत्र दिखाई देता भी है, वह महापुरुषों से सुनता भी है कि वह सर्वव्यापक है और उसे ज्ञान हो भी जाता है कि वह हर जगह मौजूद हैं परन्तु फिर भी वह उससे मिलकर आनंद प्राप्त नहीं कर सकता। वह भगवान को मिले भी कॅसे?

He is seen, heard and known, but His subtle essence is not obtained.

Guru Angad Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਰੁਹਲਾ ਟੁੰਡਾ ਅੰਧੁਲਾ ਕਿਉ ਗਲਿ ਲਗੈ ਧਾਇ ॥

रुहला टुंडा अंधुला किउ गलि लगै धाइ ॥

Ruhalaa tunddaa anddhulaa kiu gali lagai dhaai ||

(ਇਹ ਕਿਉਂ?) ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਕਿ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ (ਜੀਵ ਦੇ) ਨਾਹ ਪੈਰ ਹਨ, ਨਾਹ ਹੱਥ ਹਨ ਤੇ ਨਾਹ ਅੱਖਾਂ ਹਨ (ਫਿਰ ਇਹ) ਕਿਵੇਂ ਭੱਜ ਕੇ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ) ਗਲ ਜਾ ਲੱਗੇ?

क्योंकि उसकी मिलने हेतु उसके पास पैर नहीं है, हाथ नहीं है और आँखे भी नहीं हैं। एक लंगड़ा, अपाहिज और नेत्रहीन पुरुष किस तरह दौड़कर परमात्मा को गले लगा सकता है ?

How can the lame, armless and blind person run to embrace the Lord?

Guru Angad Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਭੈ ਕੇ ਚਰਣ ਕਰ ਭਾਵ ਕੇ ਲੋਇਣ ਸੁਰਤਿ ਕਰੇਇ ॥

भै के चरण कर भाव के लोइण सुरति करेइ ॥

Bhai ke chara(nn) kar bhaav ke loi(nn) surati karei ||

ਜੇ (ਜੀਵ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ) ਡਰ (ਵਿਚ ਤੁਰਨ) ਨੂੰ (ਆਪਣੇ) ਪੈਰ ਬਣਾਏ, ਪਿਆਰ ਦੇ ਹੱਥ ਬਣਾਏ ਤੇ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ) ਯਾਦ (ਵਿਚ ਜੁੜਨ) ਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਬਣਾਏ,

तू ईश्वर के भय को अपने चरण, उसके प्रेम को अपने हाथ एवं उसके ज्ञान को अपने नेत्र बना

Let the Fear of God be your feet, and let His Love be your hands; let His Understanding be your eyes.

Guru Angad Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸਿਆਣੀਏ ਇਵ ਕੰਤ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੨॥

नानकु कहै सिआणीए इव कंत मिलावा होइ ॥२॥

Naanaku kahai siaa(nn)eee iv kantt milaavaa hoi ||2||

ਤਾਂ ਨਾਨਕ ਆਖਦਾ ਹੈ- ਹੇ ਸਿਆਣੀ (ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀਏ)! ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਸਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਮੇਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ॥੨॥

नानक कहते हैं कि हे चतुर जीव-स्त्री ! प्रभु से इस तरह ही मिलन हो सकता है॥ २ ॥

Says Nanak, in this way, O wise soul-bride, you shall be united with your Husband Lord. ||2||

Guru Angad Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

Pau(rr)ee ||

पउड़ी॥

Pauree:

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੂੰ ਏਕੁ ਹੈ ਤੁਧੁ ਦੂਜਾ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥

सदा सदा तूं एकु है तुधु दूजा खेलु रचाइआ ॥

Sadaa sadaa toonn eku hai tudhu doojaa khelu rachaaiaa ||

(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਸਦਾ ਹੀ ਇਕ (ਆਪ ਹੀ ਆਪ) ਹੈਂ, ਇਹ (ਤੈਥੋਂ ਵੱਖਰਾ ਦਿੱਸਦਾ ਤਮਾਸ਼ਾ ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਰਚਿਆ ਹੈ ।

हे प्रभु! तुम सदैव एक हो, अन्य क्रीड़ा रूपी संसार तूने माया द्वारा पैदा किया है।

Forever and ever, You are the only One; You set the play of duality in motion.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਲੋਭੁ ਅੰਤਰਿ ਜੰਤਾ ਪਾਇਆ ॥

हउमै गरबु उपाइ कै लोभु अंतरि जंता पाइआ ॥

Haumai garabu upaai kai lobhu anttari janttaa paaiaa ||

(ਤੂੰ ਹੀ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਹਉਮੈ ਅਹੰਕਾਰ ਪੈਦਾ ਕਰ ਕੇ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲੋਭ (ਭੀ) ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ।

हे नाथ ! तूने अहंकार एवं ममत्व पैदा करके प्राणियों के भीतर लोभ इत्यादि अवगुणों को डाल दिया है।

You created egotism and arrogant pride, and You placed greed within our beings.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂ ਸਭ ਕਰੇ ਤੇਰਾ ਕਰਾਇਆ ॥

जिउ भावै तिउ रखु तू सभ करे तेरा कराइआ ॥

Jiu bhaavai tiu rakhu too sabh kare teraa karaaiaa ||

(ਸੋ), ਸਾਰੇ ਜੀਵ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪ੍ਰੇਰੇ ਹੋਏ ਕਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ । ਜਿਵੇਂ ਤੈਨੂੰ ਭਾਵੇ ਤਿਵੇਂ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ।

हे स्वामी ! जिस तरह तुझे अच्छा लगता है, वैसे ही जीवों को रखो। प्रत्येक प्राणी वैसा ही कर्म करता है जिस तरह तुम करवाते हो।

Keep me as it pleases Your Will; everyone acts as You cause them to act.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਇਕਨਾ ਬਖਸਹਿ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਗੁਰਮਤੀ ਤੁਧੈ ਲਾਇਆ ॥

इकना बखसहि मेलि लैहि गुरमती तुधै लाइआ ॥

Ikanaa bakhasahi meli laihi guramatee tudhai laaiaa ||

ਕਈ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈਂ (ਤੇ ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ) ਜੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈਂ, ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿਚ ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲਾਇਆ ਹੈ ।

कुछ जीवों को तूने क्षमा करके अपने साथ मिला लिया है और कुछ जीवों को तूने ही गुरु की मति में लगाया है।

Some are forgiven, and merge with You; through the Guru's Teachings, we are joined to You.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਇਕਿ ਖੜੇ ਕਰਹਿ ਤੇਰੀ ਚਾਕਰੀ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥

इकि खड़े करहि तेरी चाकरी विणु नावै होरु न भाइआ ॥

Iki kha(rr)e karahi teree chaakaree vi(nn)u naavai horu na bhaaiaa ||

(ਐਸੇ) ਕਈ ਜੀਵ ਸੁਚੇਤ ਹੋ ਕੇ ਤੇਰੀ ਬੰਦਗੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ । ਤੇਰੇ ਨਾਮ (ਦੀ ਯਾਦ) ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕੰਮ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਾਉਂਦਾ ਨਹੀਂ (ਭਾਵ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੰਮ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਵਿਸਾਰਨ ਨੂੰ ਉਹ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ) ।

कई तेरे मन्दिर में खड़े होकर भक्ति करते हैं। नाम के अलावा उनको कुछ भी अच्छा नहीं लगता।

Some stand and serve You; without the Name, nothing else pleases them.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਹੋਰੁ ਕਾਰ ਵੇਕਾਰ ਹੈ ਇਕਿ ਸਚੀ ਕਾਰੈ ਲਾਇਆ ॥

होरु कार वेकार है इकि सची कारै लाइआ ॥

Horu kaar vekaar hai iki sachee kaarai laaiaa ||

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਐਸੇ ਬੰਦਿਆਂ ਤੂੰ ਇਸ ਸੱਚੀ ਕਾਰ ਵਿਚ ਲਾਇਆ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ (ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਵਿਸਾਰ ਕੇ) ਕੋਈ ਹੋਰ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਮੰਦਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ।

कईओं को तुमने सत्य कर्म में लगा दिया है। कोई अन्य कर्म उनके लिए लाभहीन है।

Any other task would be worthless to them-You have enjoined them to Your True Service.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਕੁਟੰਬੁ ਹੈ ਇਕਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਇਆ ॥

पुतु कलतु कुट्मबु है इकि अलिपतु रहे जो तुधु भाइआ ॥

Putu kalatu kutambbu hai iki alipatu rahe jo tudhu bhaaiaa ||

ਇਹ ਜੋ ਪੁਤ੍ਰ ਇਸਤ੍ਰੀ ਤੇ ਪਰਵਾਰ ਹੈ, (ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਜੋ ਬੰਦੇ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਇਹਨਾਂ ਤੋਂ ਨਿਰਮੋਹ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ;

जिन प्राणियों का कर्म तुझे लुभाया है, वे प्राणी स्त्री, पुत्र एवं परिवार से तटस्थ रहते हैं।

In the midst of children, spouse and relations, some still remain detached; they are pleasing to Your Will.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਓਹਿ ਅੰਦਰਹੁ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲੇ ਸਚੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੩॥

ओहि अंदरहु बाहरहु निरमले सचै नाइ समाइआ ॥३॥

Ohi anddarahu baaharahu niramale sachai naai samaaiaa ||3||

ਤੇਰੇ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਉਹ ਬੰਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਬਾਹਰੋਂ ਸੁੱਚੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੩॥

हे प्रभु! ऐसे व्यक्ति अन्दर एवं बाहर से पवित्र हैं और वे सत्य नाम में लीन रहते हैं।॥ ३॥

Inwardly and outwardly, they are pure, and they are absorbed in the True Name. ||3||

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

सलोकु मः १ ॥

Saloku M: 1 ||

श्लोक महला १॥

Shalok, First Mehl:

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਸੁਇਨੇ ਕੈ ਪਰਬਤਿ ਗੁਫਾ ਕਰੀ ਕੈ ਪਾਣੀ ਪਇਆਲਿ ॥

सुइने कै परबति गुफा करी कै पाणी पइआलि ॥

Suine kai parabati guphaa karee kai paa(nn)ee paiaali ||

ਮੈਂ (ਚਾਹੇ) ਸੋਨੇ ਦੇ (ਸੁਮੇਰ) ਪਰਬਤ ਉੱਤੇ ਗੁਫਾ ਬਣਾ ਲਵਾਂ, ਭਾਵੇਂ ਹੇਠਾਂ ਪਾਣੀ ਵਿਚ (ਜਾ ਰਹਾਂ);

चाहे मैं स्वर्गलोक में जाकर सोने के सुमेर पर्वत पर रहने के लिए गुफा बना लूं, चाहे पाताललोक में जाकर जल में रहूँ।

I may make a cave, in a mountain of gold, or in the water of the nether regions;

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਕੈ ਵਿਚਿ ਧਰਤੀ ਕੈ ਆਕਾਸੀ ਉਰਧਿ ਰਹਾ ਸਿਰਿ ਭਾਰਿ ॥

कै विचि धरती कै आकासी उरधि रहा सिरि भारि ॥

Kai vichi dharatee kai aakaasee uradhi rahaa siri bhaari ||

ਚਾਹੇ ਧਰਤੀ ਵਿਚ ਰਹਾਂ, ਚਾਹੇ ਆਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਪੁੱਠਾ ਸਿਰ ਭਾਰ ਖਲੋਤਾ ਰਹਾਂ,

चाहे मैं धरती अथवा आकाश के किसी लोक में सिर के बल उलटा खड़ा होकर तपस्या करूँ,

I may remain standing on my head, upside-down, on the earth or up in the sky;

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਪੁਰੁ ਕਰਿ ਕਾਇਆ ਕਪੜੁ ਪਹਿਰਾ ਧੋਵਾ ਸਦਾ ਕਾਰਿ ॥

पुरु करि काइआ कपड़ु पहिरा धोवा सदा कारि ॥

Puru kari kaaiaa kapa(rr)u pahiraa dhovaa sadaa kaari ||

ਭਾਵੇਂ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕਪੜਾ ਪਹਿਨਾ ਲਵਾਂ (ਭਾਵ, ਕਾਪੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਮੁਕੰਮਲ ਤੌਰ ਤੇ ਕਪੜਿਆਂ ਨਾਲ ਢੱਕ ਲਵਾਂ) ਚਾਹੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਸਦਾ ਹੀ ਧੋਂਦਾ ਰਹਾਂ,

चाहे मैं पूरी तरह शरीर को स्वच्छ करके वस्त्र पहनूं और हमेशा ही यह कर्म करके अपने शरीर एवं वस्त्रों को स्वच्छ करता रहूँ,

I may totally cover my body with clothes, and wash them continually;

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਬਗਾ ਰਤਾ ਪੀਅਲਾ ਕਾਲਾ ਬੇਦਾ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

बगा रता पीअला काला बेदा करी पुकार ॥

Bagaa rataa peealaa kaalaa bedaa karee pukaar ||

ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਚਿੱਟੇ ਲਾਲ ਪੀਲੇ ਜਾਂ ਕਾਲੇ ਕਪੜੇ ਪਾ ਕੇ (ਚਾਰ) ਵੇਦਾਂ ਦਾ ਉਚਾਰਨ ਕਰਾਂ,

चाहे मैं सफेद, लाल, पीले एवं काले वस्त्र पहनकर चारों वेद-ऋग्वेद, सामवेद, यजुर्वेद तथा अथर्ववेद का पाठ करूँ,

I may shout out loud, the white, red, yellow and black Vedas;

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਹੋਇ ਕੁਚੀਲੁ ਰਹਾ ਮਲੁ ਧਾਰੀ ਦੁਰਮਤਿ ਮਤਿ ਵਿਕਾਰ ॥

होइ कुचीलु रहा मलु धारी दुरमति मति विकार ॥

Hoi kucheelu rahaa malu dhaaree duramati mati vikaar ||

ਚਾਹੇ (ਸਰੇਵੜਿਆਂ ਵਾਂਗ) ਗੰਦਾ ਤੇ ਮੈਲਾ ਰਹਾਂ-ਇਹ ਸਾਰੇ ਭੈੜੀ ਮਤਿ ਦੇ ਮੰਦੇ ਕਰਮ ਹੀ ਹਨ ।

चाहे मैं गन्दा एवं मलिन रहूँ। परन्तु यह सब कर्म दुर्बुद्धि होने के कारण व्यर्थ ही हैं।

I may even live in dirt and filth. And yet, all this is just a product of evil-mindedness, and intellectual corruption.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਨਾ ਹਉ ਨਾ ਮੈ ਨਾ ਹਉ ਹੋਵਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥

ना हउ ना मै ना हउ होवा नानक सबदु वीचारि ॥१॥

Naa hau naa mai naa hau hovaa naanak sabadu veechaari ||1||

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ) (ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ) ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰ ਕੇ (ਮੇਰੀ) ਹਉਮੈ ਨਾ ਰਹੇ ॥੧॥

हे नानक ! मैं केवल शब्द का चिन्तन करता हूँ, जिसके अलावा किसी भी मूल्य का मैं नहीं था, न ही मैं हूँ और न ही मैं होऊंगा ॥ १॥

I was not, I am not, and I will never be anything at all! O Nanak, I dwell only on the Word of the Shabad. ||1||

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

महला १॥

First Mehl:

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਵਸਤ੍ਰ ਪਖਾਲਿ ਪਖਾਲੇ ਕਾਇਆ ਆਪੇ ਸੰਜਮਿ ਹੋਵੈ ॥

वसत्र पखालि पखाले काइआ आपे संजमि होवै ॥

Vasatr pakhaali pakhaale kaaiaa aape sanjjami hovai ||

(ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਨਿੱਤ) ਕੱਪੜੇ ਧੋ ਕੇ ਸਰੀਰ ਧੋਂਦਾ ਹੈ (ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਕਪੜੇ ਤੇ ਸਰੀਰ ਸੁੱਚੇ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਹੀ) ਆਪਣੇ ਵੱਲੋਂ ਤਪਸ੍ਵੀ ਬਣ ਬੈਠਦਾ ਹੈ,

जो व्यक्ति अपने वस्त्र धो कर एवं स्नान करके संयमी बन बैठता है,

They wash their clothes, and scrub their bodies, and try to practice self-discipline.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਲਗੀ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ਬਾਹਰਹੁ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੋਵੈ ॥

अंतरि मैलु लगी नही जाणै बाहरहु मलि मलि धोवै ॥

Anttari mailu lagee nahee jaa(nn)ai baaharahu mali mali dhovai ||

(ਪਰ) ਮਨ ਵਿਚ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਮੈਲ ਦੀ ਉਸ ਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਹੀ ਨਹੀਂ, (ਸਦਾ ਸਰੀਰ ਨੂੰ) ਬਾਹਰੋਂ ਹੀ ਮਲ ਮਲ ਕੇ ਧੋਂਦਾ ਹੈ,

उसे अपने मन में लगी अहंकार रूपी मैल का पता ही नहीं लगता और वह अपने शरीर को बाहर से ही रगड़ रगड़ कर स्वच्छ करता रहता है।

But they are not aware of the filth staining their inner being, while they try and try to wash off the outer dirt.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਅੰਧਾ ਭੂਲਿ ਪਇਆ ਜਮ ਜਾਲੇ ॥

अंधा भूलि पइआ जम जाले ॥

Anddhaa bhooli paiaa jam jaale ||

(ਉਹ) ਅੰਨ੍ਹਾ ਮਨੁੱਖ (ਸਿੱਧੇ ਰਾਹ ਤੋਂ) ਖੁੰਝ ਕੇ ਮੌਤ ਦਾ ਡਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜਾਲ ਵਿਚ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ,

वह ज्ञानहीन होता है और कुमार्ग में पड़कर यम के जाल में फंस जाता है।

The blind go astray, caught by the noose of Death.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਵਸਤੁ ਪਰਾਈ ਅਪੁਨੀ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਘਾਲੇ ॥

वसतु पराई अपुनी करि जानै हउमै विचि दुखु घाले ॥

Vasatu paraaee apunee kari jaanai haumai vichi dukhu ghaale ||

ਹਉਮੈ ਵਿਚ ਦੁੱਖ ਸਹਾਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਾਈ ਵਸਤ (ਸਰੀਰ ਤੇ ਹੋਰ ਪਦਾਰਥ ਆਦਿਕਾਂ) ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਮਝ ਬੈਠਦਾ ਹੈ ।

वह पराई वस्तु को अपनी समझता है और अहंकारवश बड़े दुख सहन करता है।

They see other people's property as their own, and in egotism, they suffer in pain.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਤੁਟੈ ਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥

नानक गुरमुखि हउमै तुटै ता हरि हरि नामु धिआवै ॥

Naanak guramukhi haumai tutai taa hari hari naamu dhiaavai ||

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਜਦੋਂ) ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਕੇ (ਮਨੁੱਖ ਦੀ) ਹਉਮੈ ਦੂਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤਦੋਂ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ,

हे नानक ! जब गुरु के माध्यम से मनुष्य का अहंकार नष्ट हो जाता है तो वह हरि-परमेश्वर के नाम का ध्यान करता रहता है।

O Nanak, the egotism of the Gurmukhs is broken, and then, they meditate on the Name of the Lord, Har, Har.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਨਾਮੁ ਜਪੇ ਨਾਮੋ ਆਰਾਧੇ ਨਾਮੇ ਸੁਖਿ ਸਮਾਵੈ ॥੨॥

नामु जपे नामो आराधे नामे सुखि समावै ॥२॥

Naamu jape naamo aaraadhe naame sukhi samaavai ||2||

ਨਾਮ ਜਪਦਾ ਹੈ, ਨਾਮ ਹੀ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਨਾਮ ਦੀ ਹੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ ਸੁਖ ਵਿਚ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੨॥

वह नाम का जाप करता है, नाम को स्मरण करता है और नाम द्वारा सुख में समा जाता है।॥ २॥

They chant the Naam, meditate on the Naam, and through the Naam, they are absorbed in peace. ||2||

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਪਵੜੀ ॥

पवड़ी ॥

Pava(rr)ee ||

पउड़ी॥

Pauree:

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਕਾਇਆ ਹੰਸਿ ਸੰਜੋਗੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥

काइआ हंसि संजोगु मेलि मिलाइआ ॥

Kaaiaa hanssi sanjjogu meli milaaiaa ||

ਸਰੀਰ ਤੇ ਜੀਵ (-ਆਤਮਾ) ਦਾ ਸੰਜੋਗ ਮਿਥ ਕੇ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖਾ-ਜਨਮ ਵਿਚ) ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ।

भगवान ने संयोग बनाकर तन एवं आत्मा का मिलन कर दिया है।

Destiny has brought together and united the body and the soul-swan.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਤਿਨ ਹੀ ਕੀਆ ਵਿਜੋਗੁ ਜਿਨਿ ਉਪਾਇਆ ॥

तिन ही कीआ विजोगु जिनि उपाइआ ॥

Tin hee keeaa vijogu jini upaaiaa ||

ਜਿਸ (ਪ੍ਰਭੂ) ਨੇ (ਸਰੀਰ ਤੇ ਜੀਵ ਨੂੰ) ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਸ ਨੇ ਹੀ (ਇਹਨਾਂ ਲਈ) ਵਿਛੋੜਾ (ਭੀ) ਬਣਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ ।

जिस प्रभु ने इनकी रचना की है, उसी ने उनको जुदा किया है।

He who created them, also separates them.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਮੂਰਖੁ ਭੋਗੇ ਭੋਗੁ ਦੁਖ ਸਬਾਇਆ ॥

मूरखु भोगे भोगु दुख सबाइआ ॥

Moorakhu bhoge bhogu dukh sabaaiaa ||

(ਪਰ ਇਸ ਵਿਛੋੜੇ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਕੇ) ਮੂਰਖ (ਜੀਵ) ਭੋਗ ਭੋਗਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ (ਜੋ) ਸਾਰੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ (ਮੂਲ ਬਣਦਾ) ਹੈ ।

मूर्ख प्राणी भोग भोगता रहता है और यह भोग ही उसके तमाम दु:खों का कारण बनता है।

The fools enjoy their pleasures; they must also endure all their pains.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਸੁਖਹੁ ਉਠੇ ਰੋਗ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ ॥

सुखहु उठे रोग पाप कमाइआ ॥

Sukhahu uthe rog paap kamaaiaa ||

ਪਾਪ ਕਮਾਣ ਦੇ ਕਾਰਨ (ਭੋਗਾਂ ਦੇ) ਸੁਖ ਤੋਂ ਰੋਗ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ।

वह सुख की उपलब्धि हेतु पाप करता है और इन सुखों से उसके शरीर में रोग उत्पन्न हो जाते हैं।

From pleasures, arise diseases and the commission of sins.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਹਰਖਹੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਉਪਾਇ ਖਪਾਇਆ ॥

हरखहु सोगु विजोगु उपाइ खपाइआ ॥

Harakhahu sogu vijogu upaai khapaaiaa ||

(ਭੋਗਾਂ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਤੋਂ ਚਿੰਤਾ (ਤੇ ਅੰਤ ਨੂੰ) ਵਿਛੋੜਾ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਗੇੜ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

हर्ष से शोक तथा संयोग से वियोग और जन्म से मृत्यु उत्पन्न होते हैं।

From sinful pleasures come sorrow, separation, birth and death.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਮੂਰਖ ਗਣਤ ਗਣਾਇ ਝਗੜਾ ਪਾਇਆ ॥

मूरख गणत गणाइ झगड़ा पाइआ ॥

Moorakh ga(nn)at ga(nn)aai jhaga(rr)aa paaiaa ||

ਮੂਰਖਾਂ ਵਾਲੇ ਕੰਮ ਕਰ ਕੇ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਲੰਮਾ ਝੰਬੇਲਾ ਸਹੇੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ।

मूर्ख प्राणी ने दुष्कर्मों की गिनती गिनाकर जीवन-मृत्यु का विवाद खड़ा कर लिया है अर्थात् मूर्ख दुष्कर्मों में फंस जाता है।

The fools try to account for their misdeeds, and argue uselessly.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਸਤਿਗੁਰ ਹਥਿ ਨਿਬੇੜੁ ਝਗੜੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥

सतिगुर हथि निबेड़ु झगड़ु चुकाइआ ॥

Satigur hathi nibe(rr)u jhaga(rr)u chukaaiaa ||

(ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਨੂੰ ਮੁਕਾਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਹੈ, (ਜਿਸ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਇਹ) ਝੰਬੇਲਾ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

निर्णय सतिगुरु के हाथ में है, जो इस विवाद को खत्म कर देते हैं।

The judgement is in the Hands of the True Guru, who puts an end to the argument.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ॥੪॥

करता करे सु होगु न चलै चलाइआ ॥४॥

Karataa kare su hogu na chalai chalaaiaa ||4||

(ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਕੋਈ) ਆਪਣੀ ਚਲਾਈ ਸਿਆਣਪ ਚੱਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ, ਜੋ ਕਰਤਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ॥੪॥

सृष्टिकर्ता प्रभु जो करता है, वही कुछ होता है और प्राणी का चलाया हुक्म नहीं चलता ॥ ४॥

Whatever the Creator does, comes to pass. It cannot be changed by anyone's efforts. ||4||

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

सलोकु मः १ ॥

Saloku M: 1 ||

श्लोक महला १॥

Shalok, First Mehl:

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139

ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਮੁਰਦਾਰੁ ਖਾਇ ॥

कूड़ु बोलि मुरदारु खाइ ॥

Koo(rr)u boli muradaaru khaai ||

(ਜੋ ਮਨੁੱਖ) ਝੂਠ ਬੋਲ ਕੇ (ਆਪ ਤਾਂ) ਦੂਜਿਆਂ ਦਾ ਹੱਕ ਖਾਂਦਾ ਹੈ,

जो व्यक्ति झूठ बोलकर दूसरों का हक खाता है वह मुर्दे को खाता है अर्थात् हराम खाता है।

Telling lies, they eat dead bodies.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 139