ਸਸੁਰੈ ਪੇਈਐ ਤਿਸੁ ਕੰਤ ਕੀ ਵਡਾ ਜਿਸੁ ਪਰਵਾਰੁ ॥

ससुरै पेईऐ तिसु कंत की वडा जिसु परवारु ॥

Sasurai peeeai tisu kantt kee vadaa jisu paravaaru ||

(ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਬੇਅੰਤ ਹੀ ਜੀਵ) ਜਿਸ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦਾ (ਬੇਅੰਤ) ਵੱਡਾ ਪਰਵਾਰ ਹੈ, ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਲੋਕ ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਉਸੇ ਦੇ ਆਸਰੇ ਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ ।

लोक-परलोक में जीव-स्त्री उस प्रभु की है, जिसका बड़ा परिवार है।

In this world and in the next, the soul-bride belongs to her Husband Lord, who has such a vast family.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਊਚਾ ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ਬੋਧ ਕਿਛੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥

ऊचा अगम अगाधि बोध किछु अंतु न पारावारु ॥

Uchaa agam agaadhi bodh kichhu anttu na paaraavaaru ||

ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ (ਆਤਮਾ ਉਡਾਰੀਆਂ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ) ਉੱਚਾ ਹੈ, ਅਪਹੁੰਚ ਹੈ, ਅਥਾਹ ਗਿਆਨ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਪੈ ਸਕਦਾ, ਉਰਲਾ ਪਾਰਲਾ ਬੰਨਾ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ।

प्रभु सर्वोच्च एवं अगम्य है। उसका ज्ञान अथाह है और उसके आर-पार का कोई अन्त नहीं।

He is Lofty and Inaccessible. His Wisdom is Unfathomable.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਸੇਵਾ ਸਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵਸੀ ਸੰਤਾ ਕੀ ਹੋਇ ਛਾਰੁ ॥

सेवा सा तिसु भावसी संता की होइ छारु ॥

Sevaa saa tisu bhaavasee santtaa kee hoi chhaaru ||

ਉਹੀ ਸੇਵਾ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜੇਹੜੀ ਉਸਦੇ ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਦੀ ਧੂੜ ਬਣ ਕੇ ਕੀਤੀ ਜਾਏ ।

उसे वही सेवा भली लगती है जो सन्तों की चरण धूलि बनकर की जाती है।

He has no end or limitation. That service is pleasing to Him, which makes one humble, like the dust of the feet of the Saints.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਦੈਆਲ ਦੇਵ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣਹਾਰੁ ॥

दीना नाथ दैआल देव पतित उधारणहारु ॥

Deenaa naath daiaal dev patit udhaara(nn)ahaaru ||

ਉਹ ਗਰੀਬਾਂ ਦਾ ਖਸਮ-ਸਹਾਰਾ ਹੈ, ਉਹ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਡਿੱਗੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ।

वह परमात्मा दीनानाथ एवं दयालु है और पापियों का कल्याण करने वाला है।

He is the Patron of the poor, the Merciful, Luminous Lord, the Redeemer of sinners.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਰਖਦਾ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥

आदि जुगादी रखदा सचु नामु करतारु ॥

Aadi jugaadee rakhadaa sachu naamu karataaru ||

ਉਹ ਕਰਤਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ (ਜੀਵਾਂ) ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ।

सृष्टि के आदि-जुगादि काल से ही सृजनहार का सत्य नाम भक्तों की रक्षा करता रहा है।

From the very beginning, and throughout the ages, the True Name of the Creator has been our Saving Grace.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਕੀਮਤਿ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣਈ ਕੋ ਨਾਹੀ ਤੋਲਣਹਾਰੁ ॥

कीमति कोइ न जाणई को नाही तोलणहारु ॥

Keemati koi na jaa(nn)aee ko naahee tola(nn)ahaaru ||

ਕੋਈ ਜੀਵ ਉਸ ਦਾ ਮੁੱਲ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦਾ, ਕੋਈ ਜੀਵ ਉਸਦੀ ਹਸਤੀ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਲਾ ਸਕਦਾ ।

स्वामी के मूल्य को कोई भी नहीं जानता और न ही कोई इसका वजन करने वाला है।

No one can know His Value; no one can weigh it.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਮਨ ਤਨ ਅੰਤਰਿ ਵਸਿ ਰਹੇ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਸੁਮਾਰੁ ॥

मन तन अंतरि वसि रहे नानक नही सुमारु ॥

Man tan anttari vasi rahe naanak nahee sumaaru ||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਤਨ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ । ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ।

हे नानक ! जो परमात्मा गणना से परे है, वह मन एवं तन में निवास कर रहा है।

He dwells deep within the mind and body. O Nanak, He cannot be measured.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਜਿ ਪ੍ਰਭ ਕੰਉ ਸੇਵਦੇ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ॥੨॥

दिनु रैणि जि प्रभ कंउ सेवदे तिन कै सद बलिहार ॥२॥

Dinu rai(nn)i ji prbh kannu sevade tin kai sad balihaar ||2||

ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਜੇਹੜੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੨॥

मैं सदैव उन पर बलिहारी जाता हूँ जो परमात्मा की दिन-रात सेवा करते हैं।॥ २॥

I am forever a sacrifice to those who serve God, day and night. ||2||

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਸੰਤ ਅਰਾਧਨਿ ਸਦ ਸਦਾ ਸਭਨਾ ਕਾ ਬਖਸਿੰਦੁ ॥

संत अराधनि सद सदा सभना का बखसिंदु ॥

Santt araadhani sad sadaa sabhanaa kaa bakhasinddu ||

ਜੋ ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਉੱਤੇ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੰਤ ਜਨ ਸਦਾ ਹੀ ਆਰਾਧਦੇ ਹਨ,

संतजन हमेशा ही भगवान की आराधना करते रहते हैं,

The Saints worship and adore Him forever and ever; He is the Forgiver of all.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਜਿਨਿ ਸਾਜਿਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦਿਤੀਨੁ ਜਿੰਦੁ ॥

जीउ पिंडु जिनि साजिआ करि किरपा दितीनु जिंदु ॥

Jeeu pinddu jini saajiaa kari kirapaa diteenu jinddu ||

ਜਿਸ (ਪਰਮਾਤਮਾ) ਨੇ (ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਦੀ) ਜਿੰਦ ਸਾਜੀ ਹੈ (ਸਭ ਦਾ) ਸਰੀਰ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਮਿਹਰ ਕਰ ਕੇ (ਸਭ ਨੂੰ) ਜਿੰਦ ਦਿੱਤੀ ਹੈ,

जो समस्त जीवों पर क्षमावान है और जिसने आत्मा एवं तन की सृजना की है और दया करके प्राण प्रदान किए हैं।

He fashioned the soul and the body, and by His Kindness, He bestowed the soul.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਆਰਾਧੀਐ ਜਪੀਐ ਨਿਰਮਲ ਮੰਤੁ ॥

गुर सबदी आराधीऐ जपीऐ निरमल मंतु ॥

Gur sabadee aaraadheeai japeeai niramal manttu ||

ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਉਸ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਪਵਿਤ੍ਰ ਜਾਪ ਜਪਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ।

हे प्राणी ! गुरु के शब्द द्वारा उस प्रभु की आराधना करनी चाहिए और निर्मल मंत्र रूपी नाम को स्मरण करना चाहिए।

Through the Word of the Guru's Shabad, worship and adore Him, and chant His Pure Mantra.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈਐ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਬੇਅੰਤੁ ॥

कीमति कहणु न जाईऐ परमेसुरु बेअंतु ॥

Keemati kaha(nn)u na jaaeeai paramesuru beanttu ||

ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਡਾ ਮਾਲਕ (ਈਸ਼ਰ) ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਪੈ ਸਕਦਾ, ਉਸ ਦਾ ਮੁੱਲ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ।

उस अनन्त परमेश्वर का मूल्यांकन नहीं किया जा सकता।

His Value cannot be evaluated. The Transcendent Lord is endless.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਨਰਾਇਣੋ ਸੋ ਕਹੀਐ ਭਗਵੰਤੁ ॥

जिसु मनि वसै नराइणो सो कहीऐ भगवंतु ॥

Jisu mani vasai naraai(nn)o so kaheeai bhagavanttu ||

ਜਿਸ ਨੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵੱਸ ਜਾਵੇ, ਉਹ (ਮਨੁੱਖ) ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

उस व्यक्ति को ही भाग्यवान कहा जाता है, जिसके हृदय में नारायण निवास करता है।

That one, within whose mind the Lord abides, is said to be most fortunate.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਜੀਅ ਕੀ ਲੋਚਾ ਪੂਰੀਐ ਮਿਲੈ ਸੁਆਮੀ ਕੰਤੁ ॥

जीअ की लोचा पूरीऐ मिलै सुआमी कंतु ॥

Jeea kee lochaa pooreeai milai suaamee kanttu ||

ਜੇ ਉਹ ਪਤੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਜਿੰਦ ਦੀ ਤਾਂਘ ਪੂਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ।

प्रभु-पति को मिलने से हृदय की समस्त अभिलाषाएँ पूर्ण हो जाती हैं।

The soul's desires are fulfilled, upon meeting the Master, our Husband Lord.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਨਾਨਕੁ ਜੀਵੈ ਜਪਿ ਹਰੀ ਦੋਖ ਸਭੇ ਹੀ ਹੰਤੁ ॥

नानकु जीवै जपि हरी दोख सभे ही हंतु ॥

Naanaku jeevai japi haree dokh sabhe hee hanttu ||

ਨਾਨਕ ਉਹ ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪ ਕੇ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ (ਨਾਮ ਜਪਿਆਂ) ਸਾਰੇ ਹੀ ਪਾਪ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।

नानक ईश्वर की स्तुति करने से जीता है और उसके समस्त पाप नष्ट हो गए हैं।

Nanak lives by chanting the Lord's Name; all sorrows have been erased.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਜਿਸੁ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੋ ਹਰਿਆ ਹੋਵੈ ਜੰਤੁ ॥੩॥

दिनु रैणि जिसु न विसरै सो हरिआ होवै जंतु ॥३॥

Dinu rai(nn)i jisu na visarai so hariaa hovai janttu ||3||

ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਨਾਹ ਦਿਨੇ ਨਾਹ ਰਾਤ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਭੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਹੀਂ ਭੁਲਦਾ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਾਪ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਜਿਵੇਂ ਪਾਣੀ ਖੁਣੋਂ ਸੁੱਕ ਰਿਹਾ ਰੁੱਖ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਹਰਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ॥੩॥

दिन-रात जो ईश्वर को विस्मृत नहीं करता वह प्राणी कृतार्थ हो जाता है॥ ३॥

One who does not forget Him, day and night, is continually rejuvenated. ||3||

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਸਰਬ ਕਲਾ ਪ੍ਰਭ ਪੂਰਣੋ ਮੰਞੁ ਨਿਮਾਣੀ ਥਾਉ ॥

सरब कला प्रभ पूरणो मंञु निमाणी थाउ ॥

Sarab kalaa prbh poora(nn)o man(ny)u nimaa(nn)ee thaau ||

ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੂੰ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੈਂ, ਮੈਂ ਨਿਮਾਣੀ ਦਾ ਤੂੰ ਆਸਰਾ ਹੈਂ ।

सर्वकला सम्पूर्ण परमेश्वर परिपूर्ण है। मुझ निराश्रित का तू ही आश्रय है।

God is overflowing with all powers. I have no honor-He is my resting place.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਹਰਿ ਓਟ ਗਹੀ ਮਨ ਅੰਦਰੇ ਜਪਿ ਜਪਿ ਜੀਵਾਂ ਨਾਉ ॥

हरि ओट गही मन अंदरे जपि जपि जीवां नाउ ॥

Hari ot gahee man anddare japi japi jeevaan naau ||

ਹੇ ਹਰੀ! ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਤੇਰੀ ਓਟ ਲਈ ਹੈ, ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਜਪ ਕੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।

अपने हृदय में मैंने प्रभु का आश्रय लिया हुआ है और मैं नाम स्मरण एवं चिन्तन करने से जीता हूँ।

I have grasped the Support of the Lord within my mind; I live by chanting and meditating on His Name.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਆਪਣੀ ਜਨ ਧੂੜੀ ਸੰਗਿ ਸਮਾਉ ॥

करि किरपा प्रभ आपणी जन धूड़ी संगि समाउ ॥

Kari kirapaa prbh aapa(nn)ee jan dhoo(rr)ee sanggi samaau ||

ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਆਪਣੀ ਮਿਹਰ ਕਰ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਦੀ ਚਰਨ-ਧੂੜ ਵਿਚ ਸਮਾਇਆ ਰਹਾਂ ।

हे ईश्वर ! अपनी ऐसी कृपा कीजिए जो तेरे दासों की चरणधूलि के साथ मैं मिल जाऊँ।

Grant Your Grace, God, and bless me, that I may merge into the dust of the feet of the humble.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਜਿਉ ਤੂੰ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਾ ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਪੈਨਾ ਖਾਉ ॥

जिउ तूं राखहि तिउ रहा तेरा दिता पैना खाउ ॥

Jiu toonn raakhahi tiu rahaa teraa ditaa painaa khaau ||

ਜਿਸ ਹਾਲ ਵਿਚ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਰੱਖਦਾ ਹੈਂ ਮੈਂ (ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਨਾਲ) ਉਸੇ ਹਾਲ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਜੋ ਕੁਝ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਦੇਂਦਾ ਹੈਂ ਉਹੀ ਮੈਂ ਪਹਿਨਦਾ ਹਾਂ ਉਹੀ ਮੈਂ ਖਾਂਦਾ ਹਾਂ ।

हे नाथ ! जिस तरह तुम मुझे रखते हो, वैसे ही मैं रहता हूँ। जो तुम मुझे देते हो, मैं वही पहनता और खाता हूँ।

As You keep me, so do I live. I wear and eat whatever You give me.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਉਦਮੁ ਸੋਈ ਕਰਾਇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥

उदमु सोई कराइ प्रभ मिलि साधू गुण गाउ ॥

Udamu soee karaai prbh mili saadhoo gu(nn) gaau ||

ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਮੇਰੇ ਪਾਸੋਂ ਉਹੀ ਉੱਦਮ ਕਰਾ (ਜਿਸ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ) ਮੈਂ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦਾ ਰਹਾਂ ।

हे प्रभु ! मुझे वह उपाय प्रदान करो जिससे मैं संतों से मिलकर तेरा यशोगान करूँ।

May I make the effort, O God, to sing Your Glorious Praises in the Company of the Holy.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਦੂਜੀ ਜਾਇ ਨ ਸੁਝਈ ਕਿਥੈ ਕੂਕਣ ਜਾਉ ॥

दूजी जाइ न सुझई किथै कूकण जाउ ॥

Doojee jaai na sujhaee kithai kooka(nn) jaau ||

(ਤੈਥੋਂ ਬਿਨਾ) ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਹੀਂ ਸੁੱਝਦੀ । ਤੈਥੋਂ ਬਿਨਾ ਮੈਂ ਹੋਰ ਕਿਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਫਰਿਆਦ ਕਰਾਂ?

तेरे सिवाय में किसी अन्य का ख्याल नहीं कर सकता। फिर मैं विनती करने के लिए कहाँ जाऊँ ?

I can conceive of no other place; where could I go to lodge a complaint?

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਅਗਿਆਨ ਬਿਨਾਸਨ ਤਮ ਹਰਣ ਊਚੇ ਅਗਮ ਅਮਾਉ ॥

अगिआन बिनासन तम हरण ऊचे अगम अमाउ ॥

Agiaan binaasan tam hara(nn) uche agam amaau ||

ਹੇ ਅਗਿਆਨਤਾ ਦਾ ਨਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਰੀ! ਹੇ (ਮੋਹ ਦਾ) ਹਨੇਰਾ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਰੀ! ਹੇ (ਸਭ ਤੋਂ) ਉੱਚੇ! ਹੇ ਅਪਹੁੰਚ! ਹੇ ਅਮਿੱਤ ਹਰੀ!

हे प्रभु ! तुम अज्ञान का नाश करने वाले हो, तमोगुण के भी विनाशक, सर्वोच्च, अगम्य एवं माप से रहित हो।

You are the Dispeller of ignorance, the Destroyer of darkness, O Lofty, Unfathomable and Unapproachable Lord.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਮਨੁ ਵਿਛੁੜਿਆ ਹਰਿ ਮੇਲੀਐ ਨਾਨਕ ਏਹੁ ਸੁਆਉ ॥

मनु विछुड़िआ हरि मेलीऐ नानक एहु सुआउ ॥

Manu vichhu(rr)iaa hari meleeai naanak ehu suaau ||

ਨਾਨਕ ਦਾ ਇਹ ਮਨੋਰਥ ਹੈ ਕਿ (ਨਾਨਕ ਦੇ) ਵਿੱਛੁੜੇ ਹੋਏ ਮਨ ਨੂੰ (ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਮਿਲਾ ਲੈ ।

हे प्रभु ! नानक का एक यही स्वार्थ है कि मुझ बिछुड़े हुए मन को अपने साथ मिला लो।

Please unite this separated one with Yourself; this is Nanak's yearning.

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਸਰਬ ਕਲਿਆਣਾ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਹਰਿ ਪਰਸੀ ਗੁਰ ਕੇ ਪਾਉ ॥੪॥੧॥

सरब कलिआणा तितु दिनि हरि परसी गुर के पाउ ॥४॥१॥

Sarab kaliaa(nn)aa titu dini hari parasee gur ke paau ||4||1||

ਹੇ ਹਰੀ! (ਮੈਨੂੰ ਨਾਨਕ ਨੂੰ) ਉਸ ਦਿਨ ਸਾਰੇ ਹੀ ਸੁਖ (ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ) ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਗੁਰੂ ਦੇ ਚਰਨ ਛੁੰਹਦਾ ਹਾਂ ॥੪॥੧॥

हे प्रभु ! उस दिन सर्व कल्याण होगा अर्थात् मोक्ष जानूंगा, जब मैं गुरु के चरण स्पर्श करूँगा॥ ४॥ १॥

That day shall bring every joy, O Lord, when I take to the Feet of the Guru. ||4||1||

Guru Arjan Dev ji / Raag Majh / Din Rain / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਵਾਰ ਮਾਝ ਕੀ ਤਥਾ ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ਮਲਕ ਮੁਰੀਦ ਤਥਾ ਚੰਦ੍ਰਹੜਾ ਸੋਹੀਆ ਕੀ ਧੁਨੀ ਗਾਵਣੀ ॥

वार माझ की तथा सलोक महला १ मलक मुरीद तथा चंद्रहड़ा सोहीआ की धुनी गावणी ॥

Vaar maajh kee tathaa salok mahalaa 1 Malak mureed tathaa chanddrha(rr)aa soheeaa kee dhunee gaava(nn)ee ||

ਰਾਗ ਮਾਝ ਦੀ ਇਹ ਵਾਰ ਅਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਸਲੋਕ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦੇ (ਉਚਾਰੇ ਹੋਏ) ਹਨ । ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਉਪਰ ਲਿਖਿਆਂ ਸਿਰ-ਲੇਖ ਦੇ ਕੇ ਆਗਿਆ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਇਹ ਮਾਝ ਦੀ ਵਾਰ ਉਸ ਧੁਨੀ (ਸੁਰ) ਵਿਚ ਗਾਉਣੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਮੁਰੀਦ ਖਾਂ ਵਾਲੀ ਗਾਵੀਂ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ।

वार माझ की तथा सलोक महला १ मलक मुरीद तथा चंद्रहड़ा सोहीआ की धुनी गावणी ॥

Vaar In Maajh, And Shaloks Of The First Mehl: To Be Sung To The Tune Of ""Malik Mureed And Chandrahraa Sohee-Aa""

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ੴ ਸਤਿਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिनामु करता पुरखु गुरप्रसादि ॥

Ik-oamkkaari satinaamu karataa purakhu guraprsaadi ||

ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਇੱਕ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ 'ਹੋਂਦ ਵਾਲਾ' ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ।

ੴ सति नामु करता पुरखु गुर प्रसादि ॥

One Universal Creator God. Truth Is The Name. Creative Being Personified. By Guru's Grace:

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

सलोकु मः १ ॥

Saloku M: 1 ||

श्लोक महला १॥

Shalok, First Mehl:

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਗੁਰੁ ਹਿਵੈ ਘਰੁ ਗੁਰੁ ਦੀਪਕੁ ਤਿਹ ਲੋਇ ॥

गुरु दाता गुरु हिवै घरु गुरु दीपकु तिह लोइ ॥

Guru daataa guru hivai gharu guru deepaku tih loi ||

ਸਤਿਗੁਰੂ (ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਤਿ) ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਠੰਡ ਦਾ ਸੋਮਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ (ਹੀ) ਤ੍ਰਿਲੋਕੀ ਵਿਚ ਚਾਨਣ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ।

गुरु नाम का दाता है और गुरु ही हिम अर्थात् शांति का घर है। गुरु ही तीनों लोकों में ज्ञान का प्रकाश करने वाला दीपक है।

The Guru is the Giver; the Guru is the House of ice. The Guru is the Light of the three worlds.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਅਮਰ ਪਦਾਰਥੁ ਨਾਨਕਾ ਮਨਿ ਮਾਨਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥

अमर पदारथु नानका मनि मानिऐ सुखु होइ ॥१॥

Amar padaarathu naanakaa mani maaniai sukhu hoi ||1||

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਕਦੇ ਨਾਹ ਮੁੱਕਣ ਵਾਲਾ (ਨਾਮ-ਰੂਪ) ਪਦਾਰਥ (ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ) । ਜਿਸ ਦਾ ਮਨ ਗੁਰੂ ਵਿਚ ਪਤੀਜ ਜਾਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਖ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੧॥

हे नानक ! नाम रूपी पदार्थ जीव को अमर करने वाला है, यदि मनुष्य का मन गुरु की शरण लेने हेतु विश्वस्त हो जाए तो सुख उपलब्ध हो जाता है॥ १॥

O Nanak, He is everlasting wealth. Place your mind's faith in Him, and you shall find peace. ||1||

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਮਃ ੧ ॥

मः १ ॥

M:h 1 ||

महला १॥

First Mehl:

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਪਹਿਲੈ ਪਿਆਰਿ ਲਗਾ ਥਣ ਦੁਧਿ ॥

पहिलै पिआरि लगा थण दुधि ॥

Pahilai piaari lagaa tha(nn) dudhi ||

(ਜੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਨੂੰ ਦਸ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਵੰਡੀਏ, ਤਾਂ ਇਸ ਦੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਦੇ ਕੀਤੇ ਉੱਦਮਾਂ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਇਉਂ ਬਣਦੀ ਹੈ:) ਪਹਿਲੀ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਜੀਵ) ਪਿਆਰ ਨਾਲ (ਮਾਂ ਦੇ) ਥਣਾਂ ਦੇ ਦੁੱਧ ਵਿਚ ਰੁੱਝਦਾ ਹੈ;

अपने जीवन की प्रथम अवरथा बचपन में प्राणी माता के दुग्ध से प्रेम पाता है।

First, the baby loves mother's milk;

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਦੂਜੈ ਮਾਇ ਬਾਪ ਕੀ ਸੁਧਿ ॥

दूजै माइ बाप की सुधि ॥

Doojai maai baap kee sudhi ||

ਦੂਜੀ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਭਾਵ, ਜਦੋਂ ਰਤਾ ਕੁ ਸਿਆਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ) (ਇਸ ਨੂੰ) ਮਾਂ ਤੇ ਪਿਉ ਦੀ ਸੋਝੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,

द्वितीय अवस्था में उसको अपने माता-पिता का ज्ञान होता है।

Second, he learns of his mother and father;

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਤੀਜੈ ਭਯਾ ਭਾਭੀ ਬੇਬ ॥

तीजै भया भाभी बेब ॥

Teejai bhayaa bhaabhee beb ||

ਤੀਜੀ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਅਪੜਿਆਂ ਜੀਵ ਨੂੰ) ਭਰਾ ਭਾਈ ਤੇ ਭੈਣ ਦੀ ਪਛਾਣ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ।

तृतीय अवस्था में वह अपने भाई, भाभी एवं अपनी बहन को पहचानता है।

Third, his brothers, sisters-in-law and sisters;

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਚਉਥੈ ਪਿਆਰਿ ਉਪੰਨੀ ਖੇਡ ॥

चउथै पिआरि उपंनी खेड ॥

Chauthai piaari upannee khed ||

ਚੌਥੀ ਅਵਸਥਾ ਵੇਲੇ ਖੇਡਾਂ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਾਰਣ (ਜੀਵ ਦੇ ਅੰਦਰ ਖੇਡਾਂ ਖੇਡਣ ਦੀ ਰੁਚੀ) ਉਪਜਦੀ ਹੈ,

चौथी अवस्था में उसमें खेलने की रुचि उत्पन्न हो जाती है।

Fourth, the love of play awakens.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਪੰਜਵੈ ਖਾਣ ਪੀਅਣ ਕੀ ਧਾਤੁ ॥

पंजवै खाण पीअण की धातु ॥

Panjjavai khaa(nn) peea(nn) kee dhaatu ||

ਪੰਜਵੀਂ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਬਣਦੀ ਹੈ,

पंचम अवस्था में वह खाने-पीने की ओर दौड़ता है।

Fifth, he runs after food and drink;

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਛਿਵੈ ਕਾਮੁ ਨ ਪੁਛੈ ਜਾਤਿ ॥

छिवै कामु न पुछै जाति ॥

Chhivai kaamu na puchhai jaati ||

ਛੇਵੀਂ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਅੱਪੜ ਕੇ ਜੀਵ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਕਾਮ (ਜਾਗਦਾ ਹੈ ਜੋ) ਜਾਤਿ ਕੁਜਾਤਿ ਭੀ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦਾ ।

छठी अवस्था में उसके भीतर कामवासना उत्पन्न होती है और वह कामवासना से अंधा हुआ जाति-कुजाति भी नहीं देखता।

Sixth, in his sexual desire, he does not respect social customs.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਸਤਵੈ ਸੰਜਿ ਕੀਆ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥

सतवै संजि कीआ घर वासु ॥

Satavai sanjji keeaa ghar vaasu ||

ਸਤਵੀਂ ਅਵਸਥਾ ਵੇਲੇ (ਜੀਵ ਪਦਾਰਥ) ਇਕੱਠੇ ਕਰ ਕੇ (ਆਪਣਾ) ਘਰ ਦਾ ਵਸੇਬਾ ਬਣਾਂਦਾ ਹੈ;

सप्तम अवस्था में वह धन-दौलत एकत्रित करता है और अपने घर में निवास कर लेता है।

Seventh, he gathers wealth and dwells in his house;

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਅਠਵੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਹੋਆ ਤਨ ਨਾਸੁ ॥

अठवै क्रोधु होआ तन नासु ॥

Athavai krodhu hoaa tan naasu ||

ਅਠਵੀਂ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਜੀਵ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਗੁੱਸਾ (ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ) ਸਰੀਰ ਦਾ ਨਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ।

आठवीं अवस्था में उसका तन क्रोध में नष्ट हो जाता है।

Eighth, he becomes angry, and his body is consumed.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਨਾਵੈ ਧਉਲੇ ਉਭੇ ਸਾਹ ॥

नावै धउले उभे साह ॥

Naavai dhaule ubhe saah ||

(ਉਮਰ ਦੇ) ਨਾਂਵੇਂ ਹਿੱਸੇ ਵਿਚ ਕੇਸ ਚਿੱਟੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਸਾਹ ਖਿੱਚ ਕੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ (ਭਾਵ, ਦਮ ਚੜ੍ਹਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ),

नौवीं अवस्था में उसके बाल-सफेद हो जाते हैं, और उसका सांस लेना कठिन हो जाता है।

Ninth, he turns grey, and his breathing becomes labored;

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਦਸਵੈ ਦਧਾ ਹੋਆ ਸੁਆਹ ॥

दसवै दधा होआ सुआह ॥

Dasavai dadhaa hoaa suaah ||

ਦਸਵੇਂ ਦਰਜੇ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਸੜ ਕੇ ਸੁਆਹ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।

दसवी अवस्था में उसका शरीर जल कर भस्म हो जाता है,

Tenth, he is cremated, and turns to ashes.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਗਏ ਸਿਗੀਤ ਪੁਕਾਰੀ ਧਾਹ ॥

गए सिगीत पुकारी धाह ॥

Gae sigeet pukaaree dhaah ||

ਜੋ ਸਾਥੀ (ਮਸਾਣਾਂ ਤਕ ਨਾਲ) ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਢਾਹਾਂ ਮਾਰ ਦੇਂਦੇ ਹਨ,

उसके संगी साथी चिता तक उसके साथ जाते हैं और अश्रु बहाते हैं।

His companions send him off, crying out and lamenting.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137

ਉਡਿਆ ਹੰਸੁ ਦਸਾਏ ਰਾਹ ॥

उडिआ हंसु दसाए राह ॥

Udiaa hanssu dasaae raah ||

ਜੀਵਾਤਮਾ (ਸਰੀਰ ਵਿਚੋਂ) ਨਿਕਲ ਕੇ (ਅਗਾਂਹ ਦੇ) ਰਾਹ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ।

राजहंस (आत्मा) उड़ जाती है और जाने का मार्ग पूछती है।

The swan of the soul takes flight, and asks which way to go.

Guru Nanak Dev ji / Raag Majh / Vaar Majh ki (M: 1) / Guru Granth Sahib ji - Ang 137